Zdolność produkcyjna w zakresie hodowli omułków i interakcje w sieci pokarmowej w środowisku mezotroficznym

Akwakultura o niskim poziomie troficznym (LTA), taka jak hodowla dwuskorupowa, oferuje obiecujące możliwości dostarczania zrównoważonej żywności pochodzenia morskiego i akwakultury. Podczas gdy rolnictwo dwuskorupowe zazwyczaj odbywa się na wysoce wydajnych obszarach przybrzeżnych, które już wspierają liczne rodzaje działalności człowieka i cierpią z powodu presji na środowisko, narzędzia liczbowe stanowią obiecujący sposób na zbadanie i ocenę potencjału produkcji biomasy i związanych z nim skutków ekosystemowych dla dalszego rozwoju przemysłu i poszukiwania nowych miejsc eksploatacji. W badaniu tym połączyliśmy model ekofizjologiczny, teorię dynamicznego budżetu energetycznego (DEB) z modelem ekosystemowym (NORWECOM.E2E) w celu symulacji produkcji rolnej omułków błękitnych Mytilus spp. w oparciu o sieć pokarmową w mezotroficznym Hardangerfjordie w zachodniej Norwegii. Trybunał zbadał kilka poziomów intensywności rolnictwa na skalę fordową i ocenił dwa cele produkcji: aquafeed and human consumption [Zwierzęta i spożycie przez ludzi]. Wyniki sugerowały, że Hardangerfjord mógłby prowadzić hodowlę małży na dużą skalę w obu tych celach. Duże systemy eksploatacji miały jednak szkodliwy wpływ na wzrost poszczególnych małży (o 39 % mniej mokrej masy po 2 rok), a zwłaszcza na produkcję wtórną (spadek o 33 % po 1 roku) ze względu na ostrą konkurencję troficzną. Symulacje wykazały, że krótkie cykle produkcyjne dla akwenów były bardziej efektywne pod względem wykorzystania produkcji podstawowej, ponieważ koszty utrzymania i reprodukcji młodych i małych omułków są niższe. Nakłady rozpuszczonych składników pokarmowych z hodowli łososiowatych miały marginalny wpływ na produkcję podstawową (&2 %). Działalność w zakresie hodowli łososiowatych i omułków mogłaby jednak konkurować o miejsca o największym potencjale produkcyjnym.