Huidige en toekomstige genetische technologieën voor visserij en aquacultuur: Gevolgen voor de werkzaamheden van de FAO

In de afgelopen decennia hebben de vorderingen op het gebied van genetische technologieën krachtige en efficiënte instrumenten opgeleverd voor de identificatie van visbestanden, genetische verbetering en domesticatie van aquacultuursoorten en de karakterisering van veranderingen in het aquatische leven als gevolg van ecologische of antropogene invloeden. Opkomende genetische instrumenten verbeteren ons inzicht in organismen in aquatische ecosystemen in termen van diversiteit, verspreiding, abundantie, verplaatsing, functie en aanpassing, en worden toegepast in aquacultuurvoorzieningen en in alle visserij- en aquacultuurwaardeketens.
In deze studie werd een beroep gedaan op deskundigen om de huidige en potentiële toekomstige effecten (10 jaar) van de toepassing van deze nieuwe technologieën in de visserij en de aquacultuur te onderzoeken en te voorspellen. Benadrukkend dat sectoren moeten worden voorbereid op waarschijnlijke veranderingen die zullen volgen. Alle ontvangen suggesties werden gegroepeerd in thema’s om een conceptueel kader te bieden waarin potentiële effecten worden verdeeld, en vragen om noodzakelijke maatregelen — maatregelen die nodig zijn voor governance, beheer en praktische toepassing van deze innovaties op zowel nationaal als internationaal niveau.