Planning en vergunningverlening voor mariene aquacultuur

Mariene aquacultuur heeft het potentieel om haar bijdrage aan het mondiale voedselsysteem te vergroten en waardevolle ecosysteemdiensten te leveren, maar er moeten passende plannings-, vergunnings- en regelgevingssystemen voorhanden zijn om duurzame ontwikkeling mogelijk te maken. Momenteel lopen de benaderingen over de hele wereld sterk uiteen en uit verschillende nationale en regionale onderzoeken is gebleken dat er hervormingen nodig zijn om het potentieel van de mariene aquacultuur te kunnen benutten. Dit artikel heeft tot doel de uitdagingen op het gebied van planning en vergunningen voor de groei van duurzame mariene aquacultuur in kaart te brengen en te evalueren. Ondanks de verscheidenheid aan soorten, productiesystemen en omstandigheden heeft deze studie een aantal gemeenschappelijke thema’s in de literatuur vastgesteld; gecompliceerde en gefragmenteerde benaderingen van planning en licentieverlening, eigendomsrechten en de exploitatievergunning, concurrentie voor ruimte- en mariene ruimtelijke ordening, opkomende soorten en diversificatie van de mariene aquacultuurproductie (zeewierproductie, geïntegreerde multitrofische aquacultuur [IMTA], nutriënten- en koolstofcompensatie met aquacultuur, offshore-aquacultuur en colocatie en multiuse platforms), en de noodzaak om kennishiaten aan te pakken en gebruik te maken van instrumenten ter ondersteuning van de besluitvorming. Planning en licentieverlening kunnen zeer ingewikkeld zijn, zodat het VK als casestudy wordt gebruikt om meer gedetailleerde voorbeelden te geven die wijzen op het scala aan uitdagingen en onzekerheid waarmee de industrie, regelgevers en beleidsmakers in alle onderling verbonden rechtsgebieden worden geconfronteerd. Er zijn veel complicaties, maar uit deze studie blijkt dat veel landen soortgelijke uitdagingen hebben of ondervinden, wat erop wijst dat lessen kunnen worden getrokken door kennis en ervaringen uit te wisselen, zelfs tussen verschillende soorten en productiesystemen, in plaats van een meer insulaire focus te hebben.