Skuteczność pomocy publicznej dla akwakultury śródlądowej w Polsce – znaczenie tradycyjnych wskaźników efektywności

Publiczna pomoc finansowa jest postrzegana jako jedno z najważniejszych narzędzi umożliwiających, głównie małym i średnim przedsiębiorstwom, realizację wielu z ich zamiarów inwestycyjnych, a tym samym poprawę ich pozycji konkurencyjnej na rynku. Jest ona przyznawana przedsiębiorstwom niezależnie od tego, czy są one nastawione na zysk, czy też nienastawione na zysk. Głównym celem tego artykułu jest ocena skuteczności pomocy publicznej w sektorze akwakultury. Autorzy dokonali przeglądu środków pomocy przyznanych trzem gospodarstwom karpiowym znajdującym się w Dolinie Barycz, największym centrum hodowli karpi w Europie. Te trzy gospodarstwa stanowiły połowę beneficjentów pomocy w okresie objętym analizą i uznaje się je za reprezentatywne zgodnie z podejściem typowym dla gospodarstw. Stanowią one również 85 % wszystkich dotacji przyznanych temu sektorowi. Po zidentyfikowaniu różnic w strategiach inwestycyjnych autorzy zbadali, czy różnice te mogą znaleźć odzwierciedlenie w sytuacji finansowej wybranych przedsiębiorstw. Analiza obejmowała wartość współczynników płynności finansowej, rentowność, poziom zadłużenia i wzrost aktywów w latach 2012–2016. Z badań wynika, że część oczekiwanych korzyści wynikających z pomocy publicznej nie jest w pełni uwzględniana w tradycyjnych wskaźnikach efektywności, zwłaszcza w przypadku środków wzmacniających ekosystem.