Ecologische draagkracht in de maricultuur: Aandacht en toepassing in geografische strategieën en beleid

Bestuurs- en beheersstrategieën voor de ontwikkeling van aquacultuur zijn onderzocht voor een aantal rechtsgebieden die een reeks mariene aquacultuurproductie bestrijken, om beter te begrijpen in welke mate concepten van “ecologische capaciteit” (ECC) worden opgenomen in beheersinstrumenten of vergunningsvereisten voor aquacultuurontwikkeling. Er werd gezocht naar beleid, regelgeving en strategische plannen op basis van professionele kennis en soms met behulp van webgebaseerde zoekopdrachten. ECC voor aquacultuur, hier gedefinieerd als “de omvang van de aquacultuurproductie die kan worden ondersteund zonder dat dit leidt tot onaanvaardbare veranderingen in ecologisch proces, soorten, populaties of gemeenschappen in het milieu”, werd niet strikt toegepast in de documentatie van het aquacultuurbeleid van een jurisdictie. Er is meer in het algemeen gezocht naar het concept aquacultuurvoeringscapaciteit (CC). Van de tien onderzochte landen waren CC-concepten te vinden in de beleidsdocumentatie van verschillende landen. De opname van CC-concepten in het beleid en de strategische planning kan worden gebruikt als onderdeel van een reeks beheersinstrumenten ter bevordering van duurzame aquacultuur in het kader van de ecologische benadering van aquacultuur van de FAO.