Het herstelpotentieel van de offshore mosselkweek in aangetaste zeebodemhabitats

De eerste grootschalige, offshore beugmosselkwekerij van het Verenigd Koninkrijk zette in 2013 zijn eerste touwen uit in Lyme Bay, zuidwesten van het Verenigd Koninkrijk, in een gebied van de zeebodem dat ernstig is aangetast als gevolg van historische bodemvisserij. Er werd verondersteld dat de zeebodem kan worden hersteld als gevolg van de kunstmatige structuren die mosselen accumuleren en destructieve visserijpraktijken uitsluiten. Om het herstelpotentieel van het landbouwbedrijf en de interactie tussen ecosystemen in de loop van de tijd te beoordelen, is een multimethode, een jaarlijkse monitoringaanpak gevolgd. Hier werden de effecten van de proefstations op de zeebodem, de epifauna en de demersale soorten over een periode van 5 jaar getest. De antwoorden van% mussel cover, sessile en sedenary, en mobiele taxa werden gemeten aan de hand van drie videomethoden. Binnen 2 jaar na de uitrol van de infrastructuur werden mosselklonten en schelpen onder de hoofdlijnen gedetecteerd, waardoor de structurele complexiteit van de zeebodem werd vergroot. Na 4 jaar was er een aanzienlijk grotere overvloed aan mobiele taxa dan bij de controles die open bleven voor trawlvisserij. Commerciële Europese kreeften en eetbare krabben werden bijna uitsluitend op het bedrijf geregistreerd. Er wordt besproken of deze bevindingen kunnen worden beschouwd als herstel van de zeebodem en hoe deze gegevens kunnen worden gebruikt als input voor het toekomstige beheer van offshore-maricultuur wereldwijd.