Ecosysteemdiensten ter ondersteuning van het beheer van kust- en mariene hulpbronnen, een voorbeeld uit de Adriatische Zee (centrale Middellandse Zee)

De beoordeling van ecosysteemdiensten (ES’s) wordt steeds meer beschouwd als de constitutieve maatstaf voor de sociale, ecologische en economische aspecten. Ruimtelijk expliciete ES-beoordelingen kunnen verschillende soorten informatie integreren en standaardiseren om ze vergelijkbaar te maken. In dit verband is in de noord-centrale Adriatische Zee een meervoudige beoordeling van kust- en mariene ES uitgevoerd, waarbij zeven ES’s in aanmerking zijn genomen. Er zijn twee culturele (toerisme en recreatievisserij), twee reglementering (koolstofvastlegging en potentieel ter voorkoming van kusterosie) en drie leveranties (mossel-, witvisaquacultuur en industriële visserij) gemeten. De ruimtelijke (dis) onderlinge concordantie is gemeten om duurzame menselijke toepassingen van ecosystemen te suggereren, door middel van ESS-capaciteit en stroomconceptualisering. De resultaten tonen een ruimtelijk akkoord voor capaciteiten, terwijl de resultaten van de analyse van de stromen en van de capaciteitsstroombalans met elkaar in tegenspraak zijn. Het daadwerkelijke gebruik van ES’s (stroom) kan groter zijn dan het vermogen van ecosystemen om deze potentieel te genereren (capaciteit) waardoor de Adriatische ES-reeks uitgeput raakt. De analyse van het verband tussen meervoudige capaciteit en meervoudige stroom bracht de aanwezigheid aan het licht van een geografisch patroon en gebieden met een hoog, gemiddeld en laag vermogen om ES’s in het gehele studiegebied te leveren. Deze informatie kan nuttig zijn in het kader van de kaderrichtlijn mariene strategie (KRMS) en voor de uitvoering van de maritieme ruimtelijke ordening in de noord-centrale Adriatische Zee.