Οι οικονομικές επιπτώσεις της οξίνισης των ωκεανών στην αλιεία και την υδατοκαλλιέργεια οστρακοειδών στο Ηνωμένο Βασίλειο

Υπάρχουν περιφερειακές διακυμάνσεις στις οικονομικές απώλειες λόγω των διαφορετικών ειδών και προτύπων παραγωγής και κατανάλωσης οστρακοειδών. Η οξίνιση των ωκεανών μπορεί να αποτελέσει σοβαρή απειλή για την εμπορική αλιεία, ιδίως για την αποκλιμάκωση των ειδών οστρακοειδών. Η μελέτη αυτή εκπονήθηκε για την εκτίμηση του δυνητικού οικονομικού κόστους που προκύπτει από την οξίνιση των ωκεανών όσον αφορά την άγρια αλίευση και την παραγωγή οστρακοειδών υδατοκαλλιέργειας στο Ηνωμένο Βασίλειο. Εφαρμόζοντας τα μοντέλα καθαρής παρούσας αξίας (ΚΠΑ) και μερικής ισορροπίας (PE), εκτιμούμε τόσο τις άμεσες όσο και τις οικονομικές απώλειες της παραγωγής οστρακοειδών στο σύνολο της οικονομίας έως το 2100. Οι εκτιμήσεις που χρησιμοποιούν τη μέθοδο ΚΠΑ δείχνουν ότι οι άμεσες δυνητικές απώλειες λόγω της μειωμένης παραγωγής οστρακοειδών κυμαίνονται από 14 % έως 28 % της ΚΠΑ της αλιείας. Αυτό ισοδυναμεί με ετήσιες οικονομικές απώλειες μεταξύ Ö3 και Ö6 δισ. του ΑΕΠ του Ηνωμένου Βασιλείου το 2013, για σενάρια μεσαίων και υψηλών εκπομπών. Τα αποτελέσματα με τη χρήση του μοντέλου PE έδειξαν τη συνολική ζημία για την οικονομία του Ηνωμένου Βασιλείου από την παραγωγή και την κατανάλωση οστρακοειδών που κυμαίνονται από Ö23 — Ö88 εκατ. Ö. Τα αποτελέσματα τόσο από την άμεση αποτίμηση όσο και από την προβλεπόμενη εκτίμηση των οικονομικών απωλειών στη συλλογή οστρακοειδών δείχνουν ότι υπάρχουν περιφερειακές διακυμάνσεις λόγω των διαφορετικών προτύπων αλίευσης και υδατοκαλλιέργειας οστρακοειδών και της εκμετάλλευσης ειδών με διαφορετικές ευαισθησίες στην οξίνιση των ωκεανών. Τα αποτελέσματα αυτά υποδηλώνουν ότι οι δυνητικές οικονομικές ζημίες ποικίλλουν ανάλογα με την επιλεγείσα μέθοδο αποτίμησης. Η ανάλυση αυτή είναι επίσης μερική, καθώς δεν περιλάμβανε ευρύτερη ομάδα ειδών στα αρχικά στάδια της ζωής τους ή στα αρπακτικά θηράματα. Ωστόσο, τα πορίσματα δείχνουν ότι οι οικονομικές απώλειες για το Ηνωμένο Βασίλειο και τις αποκεντρωμένες διοικήσεις του λόγω της οξίνισης των ωκεανών θα μπορούσαν να είναι σημαντικές. Καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι η αντιμετώπιση της οξίνισης των ωκεανών με στόχο τη διατήρηση εμπορικά πολύτιμων πόρων οστρακοειδών θα απαιτήσει περιφερειακές, εθνικές ή διεθνείς λύσεις με τη χρήση μιας συνδυασμένης προσέγγισης για τη μείωση των ατμοσφαιρικών εκπομπών CO2 και τη μετατόπιση της εστίασης στην εκμετάλλευση ειδών που είναι λιγότερο ευάλωτα στην οξίνιση των ωκεανών.