Is-sistemi tal-akkwakultura li jiċċirkolaw mill-ġdid (RAS) huma faċilitajiet tal-akkwakultura bbażati fuq l-art — jew fil-beraħ jew fuq ġewwa — li jimminimizzaw il-konsum tal-ilma billi jiffiltraw, jaġġustaw u jerġgħu jużaw l-ilma.
Meta mqabbel mal-akkwakultura tradizzjonali tal-għadajjar jew tal-ilma miftuħ, il-proċess ta’ riċirkolazzjoni tal-ilma fl-RAS jagħmilha possibbli li jiġu kkontrollati l-kundizzjonijiet tal-kultura u li jinġabar l-iskart. Barra minn hekk, l-akkwakultura bbażata fuq l-art tevita l-ħrib u tillimita t-trażmissjoni esterna ta’ mard u parassiti. Il-RAS iwiegħdu produzzjoni tal-ikel aktar sostenibbli b’konsum aktar baxx ta’ ilma ħelu, u distanzi iqsar tat-trasport, peress li l-ħut jista’ jitkabbar eqreb lejn is-swieq. Bil-kontroll tal-kundizzjonijiet tal-kultura, il-produzzjoni tal-akkwakultura f’faċilità tal-RAS tista’ tiġi stabbilita kważi kullimkien, irrispettivament mill-kundizzjonijiet lokali. Billi tmexxi l-produzzjoni fuq l-art, tista’ wkoll ittaffi l-iskarsezza tal-ispazju disponibbli u l-kompetizzjoni għall-aċċess għaż-żoni tal-baħar.
Min-naħa l-oħra, faċilità tal-RAS għandha t-tendenza li tkun intensiva fl-enerġija u għalja. Il-kostijiet tal-investiment huma għoljin, u t-teknoloġija ta’ riċirkolazzjoni tikkonsma ammonti kbar ta’ enerġija u teħtieġ li tiġi kkontrollata u ġestita minn forza tax-xogħol b’ħiliet speċjalizzati. Barra minn hekk, it-teknoloġija tibqa’ tagħti prova tal-vijabbiltà tagħha fuq il-produzzjoni fuq skala kbira, speċjalment fir-rigward tal-ambjenti tal-ilma mielaħ.