Recirculerende aquacultuursystemen (RAS) zijn aquacultuurvoorzieningen aan land — in de open lucht of binnen — die het waterverbruik tot een minimum beperken door het water te filteren, aan te passen en te hergebruiken.
In vergelijking met traditionele vijver of open wateraquacultuur maakt het waterrecirculatieproces in de regio Sardinië het mogelijk om de kweekomstandigheden te controleren en afval op te vangen. Bovendien voorkomt aquacultuur aan land ontsnappingen en beperkt zij de externe overdracht van ziekten en parasieten. De regio Sardinië belooft een duurzamere voedselproductie met een lagere consumptie van zoet water en kortere vervoersafstanden, aangezien vis dichter bij de markten kan worden geteeld. Door de teeltomstandigheden te controleren, kan de aquacultuurproductie in een RAS-installatie bijna overal worden opgezet, ongeacht de plaatselijke omstandigheden. Door de productie over land te verplaatsen, kan het ook de schaarste aan beschikbare ruimte en de concurrentie om toegang tot zeegebieden beperken.
Anderzijds is een RAS-faciliteit doorgaans energie-intensief en duur. De investeringskosten zijn hoog en de recirculatietechnologie verbruikt enorme hoeveelheden energie en moet worden gecontroleerd en beheerd door geschoolde arbeidskrachten. Bovendien moet de technologie nog steeds haar levensvatbaarheid op grote schaal aantonen, met name op het gebied van zoutwater.