Antibioticaresistente Bacteriën in aquacultuur en klimaatverandering: Een uitdaging voor de gezondheid in het Middellandse Zeegebied

Aquacultuur is de productieve activiteit die een cruciale rol zal spelen bij de uitdagingen van het millennium, zoals de behoefte aan eiwitten die de mens ondersteunen en het milieu respecteren. Aquacultuur is een belangrijke economische activiteit in het Middellandse Zeegebied. Aquacultuurpraktijken hebben echter een grote impact, aangezien deze gepaard gaan met het gebruik van antibiotica voor behandeling en profylaxe. Als gevolg van het gebruik van antibiotica in de aquacultuur wordt antibioticaresistentie veroorzaakt in de omringende bacteriën in het kolomwater, sediment en visgerelateerde bacteriestammen. Door middel van horizontale genoverdracht kunnen bacteriën antibioticaresistente genen en genen die resistent zijn voor mobiele apparaten diffuse, waardoor genetische determinanten verder worden verspreid. Wanneer antibioticaresistentie eenmaal is geactiveerd, verspreidt zij zich gemakkelijk tussen aquatische microbiële gemeenschappen en kan zij vanuit dat gebied menselijke pathogene bacteriën bereiken, waardoor het gebruik van antibiotica voor de menselijke gezondheid tevergeefs wordt. Klimaatverandering beweert in dit verband een belangrijke rol te spelen, aangezien stijgende temperaturen de celfysiologie in bacteriën op dezelfde manier kunnen beïnvloeden als antibiotica, waardoor antibioticaresistentie begint. De Middellandse Zee is een “hotspot” in termen van klimaatverandering en aspecten van antibioticaresistentie in de aquacultuur in dit gebied kunnen aanzienlijk worden versterkt, waardoor de bedreigingen voor de menselijke gezondheid toenemen. Er moeten praktijken worden toegepast om de negatieve gevolgen voor de menselijke gezondheid tegen te gaan, met een vermindering van het gebruik van antibiotica als cruciaal punt. Ondertussen moet worden opgetreden tegen klimaatverandering door antropogene effecten, zoals CO2-emissies in de atmosfeer, te verminderen. De “één gezondheid” -benadering, waarbij verschillende vaardigheden worden ingezet, zoals diergeneeskunde, ecologie en geneeskunde, in overeenstemming met de duurzaamheidsbeginselen, is noodzakelijk en wordt sterk aanbevolen om deze belangrijke uitdagingen voor de gezondheid van mens en dier en voor de veiligheid van het milieu in het Middellandse Zeegebied het hoofd te bieden.