Nośność ekologiczna w marikulturze: Uwzględnienie i zastosowanie w strategiach i polityce geograficznej

Strategie zarządzania i zarządzania dotyczące rozwoju akwakultury zostały zbadane w odniesieniu do wybranej liczby jurysdykcji obejmujących szereg rodzajów produkcji akwakultury morskiej, aby lepiej zrozumieć, w jakim stopniu pojęcia „zdolności do transportu ekologicznego” (ECC) są włączane do narzędzi zarządzania lub wymogów dotyczących wydawania pozwoleń na rozwój akwakultury. Polityki, przepisy i plany strategiczne poszukiwano dzięki wiedzy zawodowej, a czasami dzięki wyszukiwaniom internetowym. ECC w sektorze akwakultury, zdefiniowany tutaj jako „wielkość produkcji akwakultury, która może być wspierana bez wprowadzania niedopuszczalnych zmian w procesie ekologicznym, gatunkach, populacjach lub społecznościach w środowisku”, nie była ściśle stosowana w żadnej dokumentacji dotyczącej polityki akwakultury w żadnej jurysdykcji. Przeprowadzono poszerzone poszukiwania w celu bardziej ogólnego rozważenia koncepcji zdolności przewozowej w sektorze akwakultury. Spośród dziesięciu zbadanych krajów koncepcje CC można znaleźć w dokumentacji politycznej kilku narodów. Uwzględnienie koncepcji CC w planowaniu politycznym i strategicznym można wykorzystać jako część zestawu narzędzi zarządzania promujących zrównoważoną akwakulturę w ramach ekologicznego podejścia FAO do akwakultury.