Preventie en beperking van gekweekte tweekleppige ziekten: een casestudy voor Noord-Ierland

De productie van schaal- en schelpdieren vormt een groot deel van de mariene aquacultuurproductie in Noord-Ierland (NI). Ziekten vormen een ernstige bedreiging voor de instandhouding en de groei van de schelpdierteelt, met ernstige gevolgen voor de productie en winstgevendheid. In Noord-Ierland geniet de productie over het algemeen een goede gezondheidsstatus zonder aangifteplichtige ziekten, met uitzondering van plaatselijke gevallen van Bonamia ostreae, Marteilia refringens en ostreid herpesvirus. In dit document onderzoeken we kwalitatief dat de prevalentie, het risico, de impact, de beperking en de ervaring van schelpdierkwekers in deze regio met betrekking tot ziekten te maken hebben. Zestien semigestructureerde interviews werden gevoerd met belanghebbenden in de sector. De interviews werden letterlijk getranscribeerd en Nvivo 12 werd gebruikt om een inductieve thematische analyse te vergemakkelijken. Uit onze resultaten bleek dat de sector uiteenlopende attitudes en ervaringen heeft met ziekten. Bij de huidige temperaturen is ziekte geen probleem en biedt dit enorme marktkansen voor de regio. Uitbraken van ziekten hebben in het verleden echter schadelijke gevolgen gehad voor de financiële inkomsten, de productie en de reputatie, terwijl beheersing en beperking reactief blijven. Het is absoluut noodzakelijk proactieve ziektepreventie en -bestrijding te gebruiken en te handhaven om de reputatie van NI als gezonde schelpdierregio in stand te houden, met name bij stijgende mondiale temperaturen en intensievere productiesystemen. Een culturele verschuiving naar de beoordeling van ziekten, risicoanalyse en -bewaking door middel van onderzoek, onderwijs, opleiding en samenwerking is van essentieel belang. In deze studie wordt gewezen op het belang van een bottom-upcommunicatieplatform met de belanghebbenden die rechtstreeks betrokken zijn bij de cultuur en het beheer van schaal- en schelpdieren, de waarde van sectoroverschrijdende betrokkenheid en de noodzaak om de kennisoverdracht tussen de wetenschap en de sector te verbeteren.