Αλληλένδετες προκλήσεις βιωσιμότητας και συμβιβασμοί μεταξύ της αλιείας, της υδατοκαλλιέργειας και της γεωργίας

Η αλιεία και η υδατοκαλλιέργεια συμβάλλουν καθοριστικά στην παγκόσμια επισιτιστική ασφάλεια, τη διατροφή και τα μέσα διαβίωσης. Ωστόσο, οι Στόχοι Βιώσιμης Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών διαχωρίζουν τους τομείς και τα οικοσυστήματα παραγωγής θαλάσσιων και χερσαίων τροφίμων. Για να ικανοποιηθούν με βιώσιμο τρόπο οι αυξανόμενες παγκόσμιες απαιτήσεις για ψάρια, οι διασυνδέσεις μεταξύ των στόχων εντός και μεταξύ των τομέων της αλιείας, της υδατοκαλλιέργειας και της γεωργίας πρέπει να αναγνωριστούν και να αντιμετωπιστούν παράλληλα με τη μεταβαλλόμενη φύση τους. Στο πλαίσιο αυτό, αξιολογούμε και αναδεικνύουμε τις αναπτυξιακές προκλήσεις για τις χώρες που εξαρτώνται από την αλιεία, με βάση αναλύσεις των αλληλεπιδράσεων και των συμβιβασμών μεταξύ των στόχων που επικεντρώνονται στα τρόφιμα, τη βιοποικιλότητα και την κλιματική αλλαγή. Καταδεικνύουμε ότι ορισμένες χώρες είναι πιθανό να αντιμετωπίσουν διπλό κίνδυνο στην αλιεία και τη γεωργία στο πλαίσιο της κλιματικής αλλαγής. Οι στρατηγικές για τον μετριασμό αυτών των κινδύνων θα εξαρτώνται από το εκάστοτε πλαίσιο και θα πρέπει να αντιμετωπίζουν άμεσα τους συμβιβασμούς μεταξύ των στόχων βιώσιμης ανάπτυξης, όπως η ανάσχεση της απώλειας βιοποικιλότητας και η μείωση της φτώχειας. Οι χώρες με χαμηλή προσαρμοστική ικανότητα αλλά αυξανόμενη ζήτηση για τρόφιμα χρειάζονται μεγαλύτερη στήριξη και ανάπτυξη ικανοτήτων για τη μετάβαση προς συμβιβασμούς. Οι αναγκαίες δράσεις εξαρτώνται από το εκάστοτε πλαίσιο και περιλαμβάνουν αποτελεσματική διακυβέρνηση, βελτιωμένη διαχείριση και διατήρηση, μεγιστοποίηση των κοινωνικών και περιβαλλοντικών οφελών από το εμπόριο, αυξημένη ισοδυναμία της διανομής και της καινοτομίας στην παραγωγή τροφίμων, συμπεριλαμβανομένης της συνεχούς ανάπτυξης υδατοκαλλιέργειας χαμηλών εισροών και χαμηλού αντικτύπου.