Διαχείριση κινδύνων για τη δημόσια υγεία κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19, νέες τροποποιήσεις στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας για την κάλυψη των αναγκών των αλιέων

Η πρόσφατη κατάσταση έκτακτης ανάγκης λόγω της νόσου COVID-19 έχει διαμορφώσει τις οικονομικές επιδόσεις σε όλους τους τομείς, και ο τομέας της αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας δεν βρέθηκε άθικτος. Η ανάγκη προστασίας από τους κινδύνους ήταν ανέκαθεν πρωταρχική για τους οικονομικούς φορείς, αλλά η νόσος COVID-19 επέτεινε την ανάγκη κάλυψης των κινδύνων για την υγεία. Στο πλαίσιο αυτό, η Ευρωπαϊκή Ένωση προχώρησε γρήγορα με την τροποποίηση του άρθρου 35 του Ευρωπαϊκού Ταμείου Θάλασσας και Αλιείας (κανονισμός [ΕΕ] αριθ. 508/2014), συμπεριλαμβανομένων των «κρίσεων στον τομέα της δημόσιας υγείας» μεταξύ των αιτιών που θεωρούνται έγκυρες για αποζημίωση στα ταμεία αλληλοβοήθειας. Στο παρόν έγγραφο αναλύουμε την εξέλιξη του κανονισμού 508, εστιάζοντας στο άρθρο 35 και στις πλέον πρόσφατες τροποποιήσεις του, προκειμένου να κατανοήσουμε αν η νέα μεταρρύθμιση συνάδει με τις ανάγκες του αλιευτικού τομέα στην Ιταλία, ένα από τα δύο μόνο κράτη που έχουν τεκμηριώσει στα επιχειρησιακά τους σχέδια την πρόθεση να εφαρμόσουν ταμεία αλληλοβοήθειας. Οι εργασίες περιλάμβαναν εμπειρική ανάλυση μέσω της χρήσης πολυμεταβλητών στατιστικών που πραγματοποιήθηκε σε 61 ιταλικά ενδιαφερόμενα μέρη. Εντοπίστηκαν διάφορα προφίλ εταιρειών και, στη συνέχεια, εκτιμήθηκε η πιθανότητα συμμετοχής σε ταμείο αλληλοβοήθειας με βάση την εστίασή τους σε κρίσεις στον τομέα της υγείας. Οι εργασίες υπογραμμίζουν ότι οι τροποποιήσεις ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις του τομέα για βελτιωμένες ρήτρες αμοιβαίων κεφαλαίων, αλλά δεν αποτελούν ακόμη ελκυστικό εργαλείο για την ιταλική αγορά.