Κατανόηση του ρόλου των κοινωνικοοικονομικών συνθηκών και των συνθηκών διακυβέρνησης στην παραγωγή θαλάσσιας υδατοκαλλιέργειας σε επίπεδο χώρας

Η θαλάσσια υδατοκαλλιέργεια (δηλαδή η καλλιέργεια θαλασσινών στους ωκεανούς) έχει τη δυνατότητα να στηρίξει σημαντικά την αυξανόμενη ζήτηση για ζωικές πρωτεΐνες. Παρά τις τεράστιες ποσότητες κατάλληλου ωκεάνιου χώρου σε ολόκληρο τον κόσμο, η ανάπτυξη της θαλάσσιας υδατοκαλλιέργειας υπήρξε αργή και γεωγραφικά ανομοιογενής, γεγονός που καταδεικνύει ότι παράγοντες άλλοι από τις κατάλληλες συνθήκες εκτροφής επηρεάζουν την ανάπτυξη της βιομηχανίας. Με τη χρήση πολυμεταβλητών τεχνικών, η παρούσα μελέτη διερευνά σε ποιο βαθμό ορισμένοι κοινωνικοοικονομικοί, σχετικοί με τη διακυβέρνηση και βιοφυσικοί παράγοντες μπορούν να εξηγήσουν τα πρότυπα της θαλάσσιας παραγωγής σε επίπεδο χώρας. Διαπιστώνουμε ότι οι κοινωνικοοικονομικές συνθήκες συμβάλλουν σημαντικά στο κατά πόσον μια χώρα παράγει θαλασσοκαλλιέργεια και στο μέγεθος της παραγωγής της· τα μοντέλα μας εξηγούν έως και κατά 33 % περισσότερο τη διακύμανση της θαλάσσιας παραγωγής σε σύγκριση με τα μοντέλα που περιλαμβάνουν μόνο βιοφυσικές παραμέτρους. Τα αποτελέσματα αυτά είναι σχετικά συνεπή σε όλους τους τύπους θαλάσσιας παραγωγής (δηλαδή ψάρια με πτερύγια, μαλακόστρακα, μαλάκια και φύκη). Σύμφωνα με τα πορίσματά μας, η βελτίωση των υποδομών καλλιέργειας θαλασσινών, η δημιουργία τοπικής ζήτησης για θαλασσινά και η διευκόλυνση της μεταφοράς γνώσεων από την υδατοκαλλιέργεια χερσαίων και γλυκών υδάτων θα μπορούσαν να βοηθήσουν τις χώρες να αναπτύξουν ισχυρότερους θαλάσσιους κλάδους.