An ról atá ag féiniúlachtaí pobail agus cuideachtaí sa cheadúnas sóisialta chun oibriú d’fheirmeoireacht éisc eite

Tá Albain ar cheann de mhórtháirgeoirí dobharshaothraithe bhradáin an Atlantaigh faoi láthair. Mar sin féin, in éineacht leis an bhfás tapa atá ag teacht uirthi le fiche bliain anuas, tá tús curtha ag grúpaí abhcóideachta agus caomhnaithe le hachainíocha, feachtais agus dúshláin dhlíthiúla, rud a fhágann go bhfuil géarchéim glactha sóisialta ag baint le feirmeoireacht éisc eite na hAlban. Glacadh cur chuige cáilíochtúil, bunaithe ar chás-staidéar chun an tsaincheist sin a fhiosrú go mion, agus úsáid á baint as creat teoiriciúil an cheadúnais shóisialta chun oibriú. Roghnaíodh Oileán Lewis agus Harris agus contae Argyll agus Bute mar gheall ar a gcomhchultúir mhuirí, suntasacht an dobharshaothraithe éisc eite, agus difríochtaí cultúrtha agus socheacnamaíocha eatarthu. Rinneadh anailís théamach ar agallaimh le baill an phobail agus le páirtithe leasmhara agus léiríodh go bhfuil braistintí ar fheirmeoireacht éisc eite casta. Léirítear go bhfuil ról tábhachtach ag féiniúlacht Chomhphobail, chomh maith le féiniúlacht tionscail i mbraistintí an tionscail. Tá tionchar aige sin ar SLO don tionscal feirmeoireachta éisc eite, agus ar na gníomhaíochtaí a dhéanann an tionscal chun iad a chomhtháthú le pobail áitiúla. Thairis sin, cuireann an obair sin leis an mbonn fianaise atá ag dul i méid laistigh de litríocht SLO, tá an comhthéacs sin ríthábhachtach, agus ba cheart é a bheith ina bhreithniú suntasach i straitéis shóisialta chorparáideach tionscail.