Oparte na czynnikach podejście do przewidywania wzorców przenoszenia patogenów między miejscami akwakultury w norweskich fordach

Sektor akwakultury jest głównym sektorem w Norwegii i musi być zrównoważony, tj. doświadczać długoterminowego wzrostu i rozwoju: Konieczne jest stworzenie zrównoważonego środowiskowo sektora akwakultury, który minimalizuje ryzyko dla środowiska morskiego i różnorodności biologicznej, w tym przenoszenie chorób ryb. Na proces przenoszenia chorób ryb w systemach akwakultury wpływa wiele czynników, w tym warunki indywidualne (ryby i patogeny), zachowanie przemieszczania i warunki środowiskowe. Dynamika chorób ryb wynika ze złożonego systemu, a przenoszenie wirusów jest procesem niestabilnym, co utrudnia przewidywanie i analizę. W ramach przygotowań do niniejszego dokumentu zbudowaliśmy model oparty na czynnikach w celu przewidywania wzorców przenoszenia patogenów w celu identyfikacji ryzyka i zagrożeń w dziedzinie przestrzeni i czasu. Przedstawiony model bada potencjalny wpływ różnych czynników, takich jak warunki czynników chorobotwórczych, zachowanie przemieszczania się i warunki środowiskowe, na symulowane rozprzestrzenianie się choroby ryb.
Zastosowaliśmy opracowany model do różnych studiów przypadku w norweskich fordach. Wyniki wykazały, w jaki sposób ryzyko zakażenia w dowolnym punkcie wokół zakażonego miejsca zależy zarówno od patogenu, jak i gęstości ryb w tym momencie, a ryzyko zakażenia wzrasta wraz ze wzrostem patogenu lub gęstości ryb. Gęstość patogenów maleje wykładniczo w wyniku wzrostu temperatury wody, a gęstość patogenu wzrasta wraz z prędkością prądu lub gęstością ryb w zakażonym miejscu. Czynniki chorobotwórcze przemieszczają się szybciej ze względu na większą prędkość prądu, co spowalnia proces zakażenia w miejscowym zakażonym miejscu. Niemniej jednak obecne czynniki chorobotwórcze przenoszą się do pobliskich miejsc szybciej. Kierunek prądu jest bardzo ważny, ponieważ patogeny są przenoszone głównie przez prądy.
Metoda oparta na czynnikach pomaga nam lepiej zrozumieć przenoszenie patogenów i tworzy mapy ryzyka, które pomogą nam ograniczyć rozprzestrzenianie się chorób zakaźnych ryb. Stosując tę metodę, możemy zbadać przestrzenne i dynamiczne aspekty rozprzestrzeniania się zakażeń i zająć się stochastycznym charakterem procesu zakażenia.