Ανάλυση των προτύπων θνησιμότητας στην εκτροφή σολομού με τη χρήση ημερήσιων καταχωρίσεων κλωβών

Η μελέτη αυτή περιγράφει τα πρότυπα θνησιμότητας και διερευνά τις πηγές διακύμανσης της θνησιμότητας κατά τη θαλάσσια φάση της εμπορικής εκτροφής σολομού. Η μελέτη περιλάμβανε καθημερινά αρχεία θνησιμότητας από τον εμπλουτισμό έως τη συλλογή 21 εκατομμυρίων σολομού από δέκα εκκολαπτήρια σε 136 ομάδες ιχθύων (ψάρια στον ίδιο κλωβό από το ίδιο εκκολαπτήριο). Τα ψάρια αποθηκεύτηκαν την περίοδο 2017-2018 σε 21 θαλάσσιες εκμεταλλεύσεις σε δύο νορβηγικές εταιρείες. Οι πηγές διακύμανσης της θνησιμότητας διερευνήθηκαν με τη χρήση πολυεπίπεδων μοντέλων γραμμικής παλινδρόμησης με την «ομάδα ψαριών» ένθετη εντός της «εκμετάλλευσης» ως τυχαίο αποτέλεσμα, η οποία διασταυρώθηκε με το «εκκολαπτήριο». Στο τελικό μοντέλο, η «ομάδα ιχθύων» ήταν η πηγή των περισσότερων διακυμάνσεων (70 %). Επιπλέον, οι κατηγορίες θνησιμότητας «θνησιμότητα λόγω σολομών», «λοιμώδεις νόσοι» και «χειρισμός και θεραπεία» ευθύνονται για το 10 %, το 17 % και το 29 % του συνολικού αριθμού νεκρών ψαριών, αντίστοιχα. Συνολικά, η μελέτη δείχνει ότι η θνησιμότητα λόγω σολομών είναι μία από τις κύριες αιτίες θανάτου στο πρώτο μέρος της παραγωγής, ενώ ο χειρισμός και η θεραπεία ήταν η κυρίαρχη αιτία θνησιμότητας συνολικά. Η θνησιμότητα ποικίλλει σε μεγάλο βαθμό ανά ομάδα ιχθύων. Αυτό σημαίνει ότι οι στοχευμένες προληπτικές στρατηγικές για τη μείωση της θνησιμότητας μεμονωμένων ομάδων ιχθύων μπορεί να είναι αποτελεσματικότερες από τα συνολικά μέτρα σε επίπεδο ιχθυοτροφείου ή εκκολαπτηρίου.