Analiza wzorców śmiertelności w hodowli łososia z wykorzystaniem codziennej rejestracji klatkowej

W niniejszym badaniu opisano wzorce śmiertelności i zbadano źródła zróżnicowania śmiertelności w fazie morskiej komercyjnej hodowli łososia. Badanie obejmowało dzienną śmiertelność w okresie od zarybiania do odłowu 21 mln łososia z dziesięciu wylęgarni w 136 grupach ryb (ryby w tym samym sadzach z tej samej wylęgarni). Ryby zasiedlono w latach 2017–2018 w 21 gospodarstwach morskich w dwóch norweskich przedsiębiorstwach. Źródła zróżnicowania śmiertelności zbadano przy użyciu wielopoziomowych modeli regresji liniowej, w których „grupa rybna” zadomowiła się w „gospodarstwie” jako efekt losowy, sklasyfikowany krzyżowo z „wylęgiem”. W ostatecznym modelu „grupa rybna” była źródłem największej zmienności (70 %). Ponadto kategorie śmiertelności „śmiertelność związana z moltem”, „choroby zakaźne” oraz „obsługa i leczenie” odpowiadały odpowiednio za 10 %, 17 % i 29 % całkowitej liczby martwych ryb. Ogólnie rzecz biorąc, badanie pokazuje, że śmiertelność związana z smoltem jest jedną z głównych przyczyn zgonów w pierwszej części produkcji, podczas gdy obchodzenie się z nimi i leczenie były główną przyczyną całkowitej śmiertelności. Śmiertelność różniła się w dużym stopniu w zależności od grupy ryb. Oznacza to, że ukierunkowane strategie zapobiegawcze mające na celu zmniejszenie śmiertelności poszczególnych grup ryb mogą być skuteczniejsze niż ogólne środki na poziomie gospodarstw lub wylęgarni.