Veldgids voor de bestrijding van ziekten van warmwatervissen in Midden- en Oost-Europa, de Kaukasus en Centraal-Azië

Door de recente snelle ontwikkeling van de zoetwateraquacultuur in de Kaukasus zijn veel nieuwe en eerder bekende visziekten aan het licht gekomen. Een van de meest prominente kenmerken van de aquacultuur in de regio is dat deze voornamelijk gebaseerd is op het kweken van cypriniden, voornamelijk de gewone karper (Cyprinus carpio) en enkele andere roofvissoorten. Dit boek is dan ook toegespitst op de ziekten die deze en andere belangrijke warmwatervissoorten treffen. Hoewel deze gids betrekking heeft op de ziekten van warmwatervis in Midden- en Oost-Europa, de Kaukasus en Centraal-Azië, is zij ook gebaseerd op de uitgebreide kennisbasis die beschikbaar is voor de landen van Midden-Europa en de voormalige Sovjet-Unie, alsook op recente onderzoeksresultaten van de Islamitische Republiek Iran en Turkije. De belangrijkste warmwatervissoorten die in de regio worden gekweekt en hun gezondheidstoestand worden besproken, en twee belangrijke categorieën ziekten worden erkend: biotische en abiotische ziekten. Hoewel er talrijke biotische ziekten zijn, blijven abiotische factoren (bv. zuurstofgebrek, temperatuur, voederfouten) de belangrijkste oorzaak van verliezen in de aquacultuur. De beste praktijken voor het veldonderzoek en het laboratoriumonderzoek van uitbraken van ziekten worden geëvalueerd en het belang van nauwkeurige en gedetailleerde gegevensregistratie wordt benadrukt. Preventie is een belangrijke factor om de verspreiding van ziekten te voorkomen, en er wordt gesproken over maatregelen om de verspreiding van ziekten tussen landbouwbedrijven, regio’s, landen en continenten te voorkomen. De mogelijke methoden voor de behandeling van elke ziekte worden geëvalueerd; helaas zijn de voor gebruik in de aquacultuur beschikbare chemische stoffen nu vrij beperkt, aangezien veel van deze stoffen gevaarlijk zijn voor zowel het milieu als de menselijke gezondheid. Van de besproken virale ziekten vormen voorjaarsviremie van de karper (SVC) en koi-herpesvirus (KHV) de grootste bedreiging voor de karperpopulaties ter wereld. Van de bacteriële ziekten is de hartziekte nog steeds het grootste probleem in de karpercultuur, terwijl van de parasieten Ichthyophthirius multifiliis, de oorzaak van witvlekkenziekte, een van de belangrijkste parasieten is. Exotische parasieten zoals verschillende soorten Thelohanellus en tapewormen van de geslachten Bothriocephalus en Khawia zijn verantwoordelijk voor een aanzienlijk deel van de schade. Ook worden enkele ziekten van onbekende etiologie besproken.