Τοπικός οδηγός για τον έλεγχο των ασθενειών των ψαριών θερμού νερού στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη, στον Καύκασο και στην Κεντρική Ασία

Λόγω της πρόσφατης ταχείας ανάπτυξης της υδατοκαλλιέργειας γλυκών υδάτων στην περιοχή του Καυκάσου, έχουν εμφανιστεί πολλές νέες και γνωστές στο παρελθόν ασθένειες των ψαριών. Ένα από τα σημαντικότερα χαρακτηριστικά της υδατοκαλλιέργειας της περιοχής είναι ότι βασίζεται κυρίως στην εκτροφή κυπριοειδών, κυρίως του κοινού κυπρίνου (Cyprus carpio), καθώς και ορισμένων άλλων αρπακτικών ειδών ψαριών. Ως εκ τούτου, το παρόν βιβλίο επικεντρώνεται στις ασθένειες που επηρεάζουν αυτά και άλλα σημαντικά είδη ζεστού νερού. Μολονότι ο παρών οδηγός καλύπτει τις ασθένειες των ψαριών θερμού νερού της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, του Καυκάσου και της Κεντρικής Ασίας, βασίζεται επίσης στην εκτεταμένη βάση γνώσεων που διαθέτουν οι χώρες της Κεντρικής Ευρώπης και της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, καθώς και σε πρόσφατα πορίσματα ερευνών από την Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν και την Τουρκία. Εξετάζονται τα σημαντικότερα είδη θερμών ψαριών που καλλιεργούνται στην περιοχή και η κατάσταση της υγείας τους, ενώ αναγνωρίζονται δύο σημαντικές κατηγορίες ασθενειών: βιοτικές και αβιοτικές ασθένειες. Αν και υπάρχουν πολυάριθμες βιοτικές ασθένειες, οι αβιοτικοί παράγοντες (π.χ. έλλειψη οξυγόνου, θερμοκρασία, σφάλματα σίτισης) εξακολουθούν να αποτελούν την κύρια αιτία απωλειών στην υδατοκαλλιέργεια. Επανεξετάζονται οι βέλτιστες πρακτικές για την επιτόπια και εργαστηριακή εξέταση των εστιών της νόσου και τονίζεται η σημασία της καταγραφής ακριβών και λεπτομερών δεδομένων. Επισημαίνεται η πρόληψη ως βασικός παράγοντας για την αποφυγή της εξάπλωσης ασθενειών και συζητούνται δράσεις για την πρόληψη της εξάπλωσης ασθενειών μεταξύ εκμεταλλεύσεων, περιφερειών, χωρών και ηπείρων. Επανεξετάζονται οι πιθανές μέθοδοι για τη θεραπεία κάθε νόσου· δυστυχώς, οι χημικές ουσίες που διατίθενται για χρήση στην υδατοκαλλιέργεια είναι πλέον μάλλον περιορισμένες, καθώς πολλές από αυτές είναι επικίνδυνες τόσο για το περιβάλλον όσο και για την ανθρώπινη υγεία. Από τις ιογενείς νόσους που συζητήθηκαν, η εαρινή ιαιμία του κυπρίνου (SVC) και ο ερπητοϊός koi (KHV) αποτελούν τις μεγαλύτερες απειλές για τους πληθυσμούς κυπρίνου παγκοσμίως. Από τις βακτηριακές παθήσεις, η νόσος του έλκους εξακολουθεί να αποτελεί το κύριο πρόβλημα στην καλλιέργεια κυπρίνου, ενώ μεταξύ των παρασίτων, ο ιχθυοφθειικός πολυτιλίδης, η αιτία της νόσου των λευκών κηλίδων, συγκαταλέγεται μεταξύ των σημαντικότερων. Εξωτικά παράσιτα, όπως διάφορα είδη Thelohanellus, καθώς και ταπετσαρίες που ανήκουν στα γένη Bothriocephalus και Khawia, ευθύνονται για σημαντικές ζημίες. Συζητούνται επίσης ορισμένες ασθένειες άγνωστης αιτιολογίας.