Description
W związku z niedawnym szybkim rozwojem akwakultury słodkowodnej w regionie Kaukazu pojawiło się wiele nowych i wcześniej znanych chorób ryb. Jedną z najważniejszych cech akwakultury w regionie jest fakt, że opiera się ona głównie na hodowli cyprynidów, głównie karpia zwyczajnego (Cyprinus carpio), a także kilku innych drapieżnych gatunków ryb. W związku z tym w niniejszej książce skoncentrowano się na chorobach, które dotykają te i inne ważne gatunki ryb ciepłych. Chociaż niniejszy przewodnik terenowy obejmuje choroby ciepłych ryb w Europie Środkowej i Wschodniej, Kaukazie i Azji Środkowej, opiera się on również na obszernej bazie wiedzy dostępnej dla krajów Europy Środkowej i byłego Związku Radzieckiego, a także na najnowszych wynikach badań przeprowadzonych przez Islamską Republikę Iranu i Turcję. Omawia się główne gatunki ryb ciepłych hodowanych w regionie i ich status zdrowotny oraz uznaje się dwie główne kategorie chorób: choroby biotyczne i abiotyczne. Chociaż istnieje wiele chorób biotycznych, główną przyczyną strat w akwakulturze pozostają czynniki abiotyczne (np. brak tlenu, temperatura, błędy w karmieniu). Dokonano przeglądu najlepszych praktyk w zakresie badań terenowych i laboratoryjnych ognisk choroby, a także podkreślono znaczenie dokładnego i szczegółowego rejestrowania danych. Podkreśla się profilaktykę jako kluczowy czynnik zapobiegania rozprzestrzenianiu się chorób oraz omawia się działania mające na celu zapobieganie rozprzestrzenianiu się chorób między gospodarstwami, regionami, krajami i kontynentami. Przegląd możliwych metod leczenia każdej choroby; niestety chemikalia dostępne do stosowania w akwakulturze są obecnie dość ograniczone, ponieważ wiele z nich stanowi zagrożenie zarówno dla środowiska, jak i dla zdrowia ludzkiego. Spośród omawianych chorób wirusowych wiosenna wirusa karpi (SVC) i herpeswirus koi (KHV) stanowią największe zagrożenie dla światowej populacji karpi. Spośród chorób bakteryjnych choroba wrzosowisk jest nadal głównym problemem w hodowli karpi, natomiast wśród pasożytów Ichthyophthirius multifiliis jest przyczyną choroby białych plamistości. Pasożyty egzotyczne, takie jak różne gatunki Thelohanellus, jak również tasiemce należące do rodzajów Bothriocephalus i Khawia, odpowiadają za znaczne szkody. Omawia się również niektóre choroby o nieznanej etiologii.
Details
- Original Author(s)
- Corporate Author(s): Food and Agriculture Organization of the United Nations - FAOPersonal Author(s): Molnár, KálmánPersonal Author(s): Székely, CsabaPersonal Author(s): Láng, Mária
- Topic(s)
- Dostęp do przestrzeni kosmicznej i wody, Zdrowie zwierząt i zdrowie publiczne
- Geographical Coverage
- International
- Date
- 2019
- Source