Ontwrichting van het multiuse discours over offshore-wind- en maricultuur: een nieuwe aanpak met behulp van gerichte SWOT-analyse

De kustwateren staan wereldwijd onder toenemende antropogene druk als gevolg van de snelle uitbreiding van de maritieme industrie en de verstedelijking van de kust. Het meervoudig gebruik (MU) van de oceaanruimte, dat wil zeggen het gebruik van dezelfde ruimte door meerdere gebruikers van hulpbronnen, is uitgegroeid tot één strategie om ruimtelijke conflicten als gevolg van een toenemende gebruiksdichtheid aan te pakken. Het voorgestelde meervoudig gebruik van offshorewindmolenparken (OWF) en maricultuur (MAQ) is een van de meest onderzochte voorbeelden van een dergelijke potentieel symbiotische relatie. Twee decennia van openbaar en academisch debat hebben geleid tot een overvloed aan onderzoek naar verschillende facetten van deze specifieke combinatie. Niettemin zijn in de meest recente onderzoeksprojecten van het Horizon 2020-programma voor onderzoek en innovatie van de EU verschillende hardnekkige belemmeringen voor verdere ontwikkeling voor meervoudig gebruik vastgesteld. Het vroegere en huidige publieke debat heeft geleid tot een situatie waarin de technologische paraatheid de maatschappelijke bereidheid heeft overtroffen en de diversiteit van achtergronden en percepties van de deelnemers aan dit debat de discussie vaak bemoeilijkt. Deze studie heeft tot doel het standaarddebat over veelvuldig gebruik van OWF en maricultuur te doorbreken met behulp van een gerichte SWOT-analyse op basis van de kennis van belanghebbenden. Deze benadering laat twee verschillende verhalen zien die gebaseerd zijn op maatschappelijke en economische overwegingen. Hieruit trekken we een reeks aanbevelingen op maat voor beleidsmakers, regelgevers, financieringsagentschappen, bedrijven en onderzoekers.