Odkrywanie wielofunkcyjnego dyskursu na temat morskiej energii wiatrowej i marikultury: nowe podejście wykorzystujące ukierunkowaną analizę SWOT

Morza przybrzeżne na całym świecie znajdują się pod rosnącą presją antropogeniczną ze względu na szybki rozwój przemysłu morskiego i urbanizację obszarów przybrzeżnych. Wielorakie wykorzystanie (MU) przestrzeni oceanicznej, czyli wykorzystanie tej samej przestrzeni przez wielu użytkowników zasobów, stało się jedną strategią rozwiązywania konfliktów przestrzennych wynikających z rosnącej gęstości użytkowania. Proponowane wielorakie wykorzystanie morskich farm wiatrowych (OWF) i marikultury (MAQ) jest jednym z najbardziej badawczych przykładów takiego potencjalnie symbiotycznego związku. Dwie dekady dyskursu publicznego i akademickiego doprowadziły do wielu badań nad różnymi aspektami tej konkretnej kombinacji. Niemniej jednak w najnowszych projektach badawczych w ramach unijnego programu badań naukowych i innowacji „Horyzont 2020” zidentyfikowano szereg utrzymujących się barier utrudniających dalszy rozwój wielofunkcyjny. Przeszła i obecna debata publiczna stworzyła sytuację, w której gotowość technologiczna przewyższała gotowość społeczną, a różnorodność środowisk i postrzegania uczestników tego dyskursu często komplikuje dyskusję. Badanie to ma na celu zdyskwalifikowanie standardowego dyskursu na temat wielorakiego wykorzystania morskich farm wiatrowych i marikultury przy użyciu ukierunkowanego podejścia do analizy SWOT opartego na wiedzy zainteresowanych stron. Podejście to ujawnia dwie odrębne narracje oparte na względach społecznych i gospodarczych. Na tej podstawie opracowujemy zestaw zindywidualizowanych zaleceń dla decydentów, organów regulacyjnych, agencji finansujących, przedsiębiorstw i naukowców.