Bescherming van teleoorgang tegen infectieziekten door middel van orale toediening van vaccins: Actualisering 2021

Onderdompeling en intraperitoneale injectie zijn de twee meest gebruikte methoden voor de vaccinatie van vissen. Omdat beide methoden vereisen dat vissen worden gehanteerd en daardoor worden benadrukt, is orale toediening van vaccins als voedersupplementen wenselijk. Bovendien is orale toediening van vaccins waarschijnlijk de enige haalbare methode om gedurende lange tijd adequate bescherming tegen ziekten te verkrijgen in termen van hervaccinatie (aanzwengeling) van volwassen vissen die in nettohokken worden gehouden. Orale vaccinatie wordt beschouwd als een geschikte methode voor massale immunisatie van grote en stressgevoelige vispopulaties. Bovendien kunnen orale vaccins bij voorkeur mucosale immuniteit veroorzaken, wat bijzonder belangrijk is voor vissen. Experimentele orale vaccinformuleringen omvatten zowel niet-ingekapselde als ingekapselde antigenen, virussen en bacteriën. Om een doeltreffend oraal vaccin te ontwikkelen, moeten de gewenste antigenen worden beschermd tegen de harde omgevingen in de maag en darmen, zodat zij intact kunnen blijven wanneer zij de onderste darm/darm bereiken, waar zij normaliter worden geabsorbeerd en naar immuuncellen worden vervoerd. De meest gebruikte inkapselingsmethode is het gebruik van alginale microbolletjes die doeltreffend vaccins aan de darm kunnen leveren zonder afbraak. Andere inkapselingsmethoden zijn chitosan encapsulation, poly D, L-lactide-co-glycolzuur en liposoomencapsulatie. Er zijn slechts enkele commerciële orale vaccins beschikbaar op de markt, waaronder die tegen infectieuze pancreatische necrose (IPNV), Spring viremia carp virus (SVCV), infectieuze zalmanemie (ISAV) en Piscirickettsia salmonis. In deze evaluatie wordt gewezen op de recente ontwikkelingen op het gebied van orale vaccinatie bij teleoorgang.