Wat is de hint; betere planning, nieuwe technologie of meer geld? — De uitdaging voor het gebied van de Noorse zalmkweek

De Noorse zalmkweek is de afgelopen 50 jaar enorm gegroeid en vertegenwoordigt nu ongeveer 75 % van de totale waarde van de uitvoer van visserijproducten in het land. De groeifase vindt doorgaans plaats in kustwateren. Er zijn ambities voor een aanhoudende sterke groei. Vijf jaar geleden bleek uit een enquête dat de viskwekers het gebrek aan beschikbaar zeegebied zagen als de grootste uitdaging voor de sector voor verdere groei. In dit document wordt ingegaan op de huidige en toekomstige situatie met betrekking tot het gebruik, de behoeften en de beschikbaarheid van het gebied voor de zalmkweek in Noorwegen. In het document wordt ingegaan op verschillende mogelijke veranderingen die hierop van invloed kunnen zijn, waaronder het systeem voor de planning van kustgebieden, nieuwe technologieën voor offshore, op het land gebaseerde en gesloten zalmkweek, en nieuwe belastingregelingen die van invloed zijn op de verdeling van de lasten en de voordelen van de zalmkweek. De belangrijkste bevinding is dat de centrale overheid over verschillende opties beschikt als zij prioriteit wil geven aan aquacultuur in termen van toegang tot kustwateren. Dit zou echter betekenen dat het huidige toewijzingssysteem op grote schaal wordt herzien en dat het huidige planningssysteem dramatisch wordt gewijzigd, wat op zijn beurt betekent dat de lokale democratie wordt ondermijnd — een ontwikkeling die onder de huidige politieke omstandigheden niet zeer waarschijnlijk is. Dit laat de sector twee opties over: het verminderen van zalm, -emissies en -ontsnapping en het vergroten van de legitimiteit op alle niveaus, en door de lokale gemeenten een groter aandeel te geven in de enorme waardeschepping in de zalmsector. Hoewel de ambitieuze plannen om de productie tegen 2030 te verdubbelen en tegen 2050 vijf keer te verhogen zeker meer en betere kustaquacultuurgebieden vereisen, zal de feitelijke omvang van het tekort aan gebieden in hoge mate afhangen van de ontwikkeling van nieuwe productiemodellen; grond-, offshore, gesloten nettohokken en de productie van grote smolt. Succes van deze inspanningen zou ook gevolgen kunnen hebben voor de wereldproductie van zalm, doordat de markt voor nieuwe spelers wordt opengesteld, waardoor het Noorse aandeel en de winstgevendheid van de bedrijfstak afnemen.