Co to jest podporządkowanie? lepsze planowanie, nowe technologie czy tylko więcej pieniędzy? Wyzwania związane z obszarem w norweskiej hodowli łososia

Norweskie hodowle łososia znacznie wzrosły w ciągu ostatnich 50 lat i obecnie stanowią około 75 % całkowitej wartości wywozu żywności pochodzenia morskiego z tego kraju. Etap wegetacji odbywa się zazwyczaj na wodach przybrzeżnych. Istnieją ambicje dotyczące dalszego silnego wzrostu gospodarczego. Pięć lat temu badanie wykazało, że brak dostępnych obszarów morskich jest dla przemysłu największym wyzwaniem dla dalszego wzrostu. W niniejszym dokumencie przeanalizowano obecną i przyszłą sytuację w zakresie użytkowania obszarów, potrzeb i dostępności w odniesieniu do hodowli łososia w Norwegii. W dokumencie rozważa się szereg możliwych zmian, które mogą mieć na to wpływ, w tym system planowania stref przybrzeżnych, nowe technologie w zakresie hodowli łososia na morzu, lądowej i zamkniętej oraz nowe systemy podatkowe, które wpływają na rozkład obciążeń i korzyści z hodowli łososia. Głównym ustaleniem jest to, że rząd centralny ma kilka możliwości, jeżeli chciałby priorytetowo traktować akwakulturę pod względem dostępu do wód przybrzeżnych. Oznaczałoby to jednak gruntowny przegląd obecnego systemu alokacji, a także drastyczną zmianę obecnego systemu planowania, co z kolei oznacza wyzwanie dla demokracji lokalnej, która nie jest bardzo prawdopodobną zmianą w obecnych warunkach politycznych. Pozostawia to sektorowi dwie możliwości: ograniczenie wszy łososia, emisji i ucieczki oraz zwiększenie legitymizacji na wszystkich poziomach, a także przyznanie lokalnym gminom większego udziału w tworzeniu ogromnej wartości obserwowanej w sektorze łososia. Chociaż ambitne plany podwojenia produkcji do 2030 r. i jej pięciokrotnego zwiększenia do 2050 r. z pewnością będą wymagały większej liczby lepszych lokalizacji akwakultury przybrzeżnej, rzeczywisty zakres niedoboru obszarów będzie w dużym stopniu zależał od rozwoju nowych modeli produkcji. lądowe, morskie, zamknięte kojce i produkcja dużych smoltów. Sukces tych wysiłków mógłby również mieć wpływ na globalną produkcję łososia, otwierając rynek dla nowych podmiotów, zmniejszając tym samym udział Norwegii i rentowność przemysłu.