Przewodnik po akwakulturze recyrkulacyjnej: Wprowadzenie do nowych przyjaznych dla środowiska i wysoce wydajnych zamkniętych systemów hodowli ryb

Surowe ograniczenia środowiskowe w celu zminimalizowania zanieczyszczenia powodowanego przez wylęgarnie i lądowe zakłady akwakultury w krajach Europy Północnej spowodowały szybki rozwój technologiczny, inwestycje i innowacje w zakresie systemów recyrkulacji w wielu częściach świata. Ogólnie rzecz biorąc, produkcja akwakultury wpływa na środowisko, ale najnowocześniejsze metody recyrkulacji znacznie ograniczają ten efekt w porównaniu z tradycyjnymi metodami chowu ryb. Systemy recyrkulacji oferują zatem dwie bezpośrednie korzyści: efektywność kosztowa i ograniczony wpływ na środowisko. Recyrkulacja zapewnia również większą i stabilniejszą produkcję akwakultury z mniejszą liczbą chorób oraz lepsze sposoby kontrolowania parametrów wylęgarni, które wpływają na wzrost ryb w systemach produkcji akwakultury. Zmiana ta jest z zadowoleniem i w pełni zgodna z Kodeksem odpowiedzialnego rybołówstwa FAO. W niniejszym przewodniku skoncentrowano się na technikach przekształcania tradycyjnych metod chowu w akwakulturę recyrkulowaną i doradza się hodowcom ryb, aby w ten sposób unikać pułapek. Główne elementy przewodnika to:
— pomaga rolnikom w przejściu na akwakulturę recyrkulacyjną;
— wprowadza technologię i metody zarządzania;
— doradza w sprawie zmiany dobrych praktyk na akwakulturę recyrkulacyjną;
— określa prowadzenie systemu recyrkulacji, kształcenie i szkolenie personelu;
— przedstawia przykłady różnych projektów recyrkulacji.