Ένα απλό μοντέλο για την ταξινόμηση περιοχών καλλιέργειας οστρακοειδών με βάση τον κίνδυνο εισαγωγής και εξάπλωσης νόσων

Η οδηγία 2006/88/ΕΚ του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορίζει ότι η επιτήρηση βάσει κινδύνου (RBS) για καταγεγραμμένες ασθένειες υδρόβιων ζώων εφαρμόζεται σε όλες τις επιχειρήσεις παραγωγής προϊόντων υδατοκαλλιέργειας. Η αρχή στην οποία βασίζεται αυτό είναι η αποτελεσματική χρήση των πόρων που διοχετεύονται σε κατηγορίες εκμεταλλεύσεων υψηλού κινδύνου, τύπους ζώων και γεωγραφικές περιοχές. Για να επιτευχθεί αυτή η απαίτηση, οι ιχθυοτροφικές εκμεταλλεύσεις και οι οστρακοτροφικές μονάδες πρέπει να κατατάσσονται ανάλογα με τον κίνδυνο εισαγωγής και εξάπλωσης της νόσου. Παρουσιάζουμε μια μέθοδο κινδύνου για τις περιοχές καλλιέργειας οστρακοειδών με βάση τον κίνδυνο εισαγωγής και εξάπλωσης της νόσου και καταδεικνύουμε τον τρόπο με τον οποίο εφαρμόστηκε η προσέγγιση σε 45 περιοχές καλλιέργειας οστρακοειδών στην Αγγλία και την Ουαλία. Για την τεκμηρίωση του μοντέλου κινδύνου χρησιμοποιήθηκαν δέκα παράμετροι, οι οποίες ομαδοποιήθηκαν σε τέσσερα θέματα κινδύνου με βάση τις σχετικές οδούς μετάδοσης παθογόνων παραγόντων: I) μετακίνηση ζώντων ζώων, ii) μετάδοση μέσω του νερού, iii) μηχανική εξάπλωση σε μικρές αποστάσεις (πτηνά) και iv) μηχανική εξάπλωση μεγάλων αποστάσεων (σκάφη). Οι συντελεστές στάθμισης (με βάση τις γνώσεις των εμπειρογνωμόνων) εφαρμόστηκαν τόσο σε επιμέρους παραμέτρους όσο και σε θέματα κινδύνου προς εισαγωγή και διάδοση, ώστε να αντικατοπτρίζεται η σχετική σημασία τους. Καταρτίστηκε μοντέλο λογιστικού φύλλου για τον καθορισμό ποσοτικών βαθμολογιών για τον κίνδυνο εισαγωγής παθογόνου παράγοντα και τον κίνδυνο εξάπλωσης παθογόνου παράγοντα για κάθε περιοχή οστρακοκαλλιέργειας. Οι βαθμολογίες αυτές χρησιμοποιήθηκαν για την ανεξάρτητη κατάταξη τομέων όσον αφορά τον κίνδυνο εισαγωγής και τον κίνδυνο εξάπλωσης. Καθορίστηκαν κατώτατα όρια για τον καθορισμό κατηγοριών κινδύνου (χαμηλού, μεσαίου και υψηλού) για την εισαγωγή και τον επιμερισμό με βάση τις βαθμολογίες κινδύνου. Οι κατηγορίες κινδύνου εισαγωγής και εξάπλωσης για κάθε περιοχή συνδυάστηκαν ώστε να παρέχονται συνολικές κατηγορίες κινδύνου για την τεκμηρίωση ενός προγράμματος επιτήρησης βάσει κινδύνου που απευθύνεται σε επίπεδο περιοχής. Εφαρμόζοντας το συνδυασμένο πλαίσιο χαρακτηρισμού κατηγορίας κινδύνου για τον κίνδυνο εισαγωγής και εξάπλωσης που προτάθηκε από τις κατευθυντήριες γραμμές της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την εποπτεία βάσει κινδύνου, 4, 10 και 31 περιοχές ταξινομήθηκαν ως υψηλού, μεσαίου και χαμηλού κινδύνου, αντίστοιχα.