Background information
Type gekweekte soorten
De belangrijkste mariene soorten zijn Gilthead seabream (Sparus aurata) en zeebaars (Dicentrarchus labrax),Meagre (Argyrosomus regius), Grote amberjack (Seriola dumerilli), zeebrasem (Diplodus puntazzo), zeebrasem (Pagrus major), Mussel (Mytilus spp.).
Wat de zoetwateraquacultuur in Griekenland betreft, zijn de belangrijkste soorten Rainbow forel (Oncorhynchus mykiss), karper (Cyprinus carpio), Cohozalm (Oncorhynchus cisutch), Europese aal ( Anguilaanguila) en spirulina soorten.
De belangrijkste soorten in brakke wateren (extensieve aquacultuur in lagunes) zijn: Mugilidae: (Mugil cephalus, Lisa Ramada, Lisa saliens, Lisa aurata), goudbrasem (Sparus aurata), zeebaars (Dicentrarchus labrax) en Europese Eel (Anguilla Anguilla).
Uit: 2023, EUMOFA; 2022, WTECV; MNSPA; Griekenland, personal com., 26 januari 2023
Soort productiemethode
Volgens Eurostat vond in 2 021,98 % van de Griekse productie plaats in zee- en brakke wateren (bijna volledig in mariene wateren) en de rest in zoet water. De belangrijkste gebruikte productiemethode was kooien, in zeewater.
Zoetwateraquacultuur in Griekenland betreft de kweek van aquatische organismen in vijvers op het land. Daarnaast zijn onlangs ook twee garnalenkwekerijen van de soort Paenaeus monodon (met een jaarlijkse capaciteit van 516 ton) en Lithopaeneus vanamei (met een jaarlijkse capaciteit van 100 ton) goedgekeurd in gesloten watersystemen op het land van het biofloc. In Griekenland worden 6 microalgeninstallaties (Arthrospiraspp. en Spirulina spp.) ook geëxploiteerd in gesloten kassen met een jaarlijkse capaciteit van 170 ton, waar geothermische energie wordt gebruikt om water te verwarmen.
Uit: 2023, Eumofa-MNSPA
Omvang van de sector (productie en verbruik)
Trends (verleden en toekomst)
- Verhoging van de Griekse aquacultuurproductie met 3 % tot 2025 en 5 % tot 2030 (nationale strategische doelstelling).
- Versterking van het concurrentievermogen en onderzoek. Daarom moeten kennis, innovatie en technologieoverdracht in de sector worden bevorderd en moet de diversificatie van soorten worden ondersteund, zowel in termen van aanpassing aan de klimaatverandering als meer diversificatie en concurrentievermogen van de mediterrane aquacultuur.
- Verhoging van de biologische productie.
Bron: MNSPA
Gevolgen van de aquacultuur voor de economie, de voedselmarkt en de arbeidsmarkt van het land
- Griekenland is de grootste producent van zeebrasem en zeebaars in de EU en een leidende macht in het ruimere Middellandse Zeegebied.
- De zoetwateraquacultuur in Griekenland is niet sterk ontwikkeld, voornamelijk als gevolg van de geringe beschikbaarheid van zoet water in het land, maar is een bijzonder belangrijke economische sector voor sommige bergachtige gebieden van de continentale regio.
Bron: MNSPA
Uitdagingen en kansen
- Uitvoering van het huidige speciale kader voor ruimtelijke ordening: De belangrijkste prioriteit blijft de aanwijzing van gebieden voor de georganiseerde ontwikkeling van de aquacultuur, die onder een beheersorgaan vallen, elk met een presidentieel decreet (6 daarvan zijn reeds voor een gelijk aantal van deze gebieden afgegeven). Volgens het huidige speciale ruimtelijke kader zijn in heel Griekenland reeds bredere, voor aquacultuur geschikte gebieden gedefinieerd en in kaart gebracht, die receptoren zijn van de bovengenoemde gebieden voor georganiseerde ontwikkeling.
- Herziening van het huidige speciale ruimtelijke kader voor aquacultuur: De uitvoering en de herziening en wijziging van het huidige speciale ruimtelijk kader zijn noodzakelijk voor de verdere ontwikkeling van de sector (nieuwe vergunningen, capaciteitsuitbreiding, vereenvoudiging van de vergunningverlening, zakelijke zekerheid en beter beheer.
- De omzet van de mariene aquacultuur in de regio neemt toe. Het concurrentievermogen van kleine bedrijven wordt echter belemmerd door het lage niveau van innovatie en modernisering van aquacultuurvoorzieningen, de beperkte toegang tot onderzoek en innovatie en de geringe capaciteit om soorten te diversifiëren.
- Klimaatverandering.
- Versnipperde, gefragmenteerde (en vaak onbestaande) marketingstrategieën.
- Geringe onderhandelingspositie van lokale producenten met grote vishandelaren.
- Gebrek aan toegang tot leningen.
- Onvoldoende organisatie van de producenten.
- Concurrentie van producten uit derde landen die tegen lage prijzen op de markt worden gebracht, maar die niet aan dezelfde strenge normen hoeven te voldoen als de EU.
- Vereenvoudiging van de procedures en verkorting van de vertragingen bij de voltooiing van het vergunningverleningsproces.
- Het bevorderen van een adequate duurzame aquacultuurproductie in wetlands/lagunes kan ook dienen om deze ecosystemen in stand te houden, waardoor ook kusterosie als gevolg van de klimaatverandering wordt beperkt.
- De ontwikkeling van drijvende eenheden op volle zee of andere productiesoorten met een hoge toegevoegde waarde (bv. algen voor geneesmiddelen) biedt kansen om het concurrentievermogen en de winstgevendheid van kleine en middelgrote ondernemingen te vergroten.
- De positie van aquacultuurproducenten en de aquacultuurwaardeketen kan worden versterkt door productdiversificatie te ondersteunen, nieuwe producentenorganisaties op te richten en samenwerking tussen producenten, visverwerkings-, distributie- en afzetketens aan te moedigen.
- Maatregelen om de maatschappelijke acceptatie te vergroten en het imago van de aquacultuur te verbeteren, kunnen ook worden aangemoedigd om het concurrentievermogen van de sector te vergroten.
- Aquacultuur kan zo bijdragen tot de ontwikkeling van blauwe biotechnologie en biedt veel nieuwe producten aan, zoals farmaceutische of biochemische enzymen. Daarnaast zijn er ook mogelijkheden om biobrandstoffen te produceren (algen zijn een veelbelovende bron), diervoeder, cosmetica, maar ook manieren om het milieu te herstellen (biologische afbraak).
- Geïntegreerde multitrofische aquacultuur (IMTA) is een innovatieve aanpak waarbij bijproducten en afval van de belangrijkste in de onmiddellijke omgeving verspreide gekweekte organismen een nutriëntenmedium zijn voor parallelle of complementaire teelt van aanvullende soorten. Deze extra soorten kunnen soorten zijn die de anorganische (bv. macroalgen) of organische belasting verwijderen (bv. sponzen, tweekleppige soorten).
Bron: MNSPA
Werkgelegenheid en aantal ondernemingen
Het aantal personeelsleden dat in de periode 2016-2018 rechtstreeks in dienst is genomen: de mariene aquacultuur bedraagt 3.100 jaar en er zijn naar schatting geen significante veranderingen; de productie van zoetwateraquacultuur bedraagt 250 en er zijn naar schatting geen significante veranderingen; de productie van aquacultuursoorten in lagunes bedraagt 350.
Bron: Griekse Statistische Autoriteit, ELSTAT
Multi-annual National Strategic Plans for the development of sustainable Aquaculture
Relevant Authorities
Applicable Legislation
- Wet No.4282/2014 “Ontwikkeling van de aquacultuur en andere bepalingen” (Staatscourant, serie A, nr. 182)
- Wet No.4492/2017 “Behandeling en afzet van verse en bederfelijke landbouwproducten en andere bepalingen” (Staatscourant, serie A, nr. 156)
- Wet No.4711/2020 “Vereenvoudiging van het kader voor financiële activiteiten onder de verantwoordelijkheid van het ministerie van Plattelandsontwikkeling en Voedselvoorziening en andere bepalingen” (Staatscourant, serie A, nr. 145)
- Wet No.4691/2020 “Regelingen onder de bevoegdheid van het ministerie van Plattelandsontwikkeling en Voedselvoorziening voor de modernisering en modernisering van de landbouwsector en andere bepalingen” (Staatscourant, serie A, nr. 108)
- Ministerieel Besluit No.1333/153983/2018 “Vervanging van ministeriële besluiten No.165837/17-12-2009 en 3702/76929/20-6-2013 voor de regulering van uitvoeringskwesties van Verordening (EG) nr. 708/2007 van de Raad” Gebruik in de aquacultuur van uitheemse en plaatselijk niet-voorkomende soorten, zoals gewijzigd, aangevuld en van kracht” (Staatscourant, serie B, nr. 5158)
- N.D.420/70 “visserijwetboek” (Staatscourant, serie A, nr. 27)
- Wet No.1740/1987 “Gebruik en bescherming van koraalformaties, viskweekwater, aquacultuur en andere bepalingen” (Staatscourant, serie A, nr. 221)
- Wet No.2040/1992 “regeling van aangelegenheden die onder de bevoegdheid van het ministerie van Landbouw en onder zijn toezicht staande rechtspersonen vallen” (Staatscourant, serie A, nr. 70)
- Wet No.1650/1986 “voor de bescherming van het milieu” (Staatscourant, serie A, nr. 160)
- Wet No.2742/1999 “Ruimtelijke ordening en duurzame ontwikkeling” (Staatscourant, serie A, nr. 207)
- Wet nr. 4447/2016 “Ruimtelijke ordening — Duurzame ontwikkeling en andere bepalingen” (Staatscourant, serie A, nr. 241)
- C.M.D. 31722/4-11-2011 inzake “Goedkeuring van een speciaal kader voor ruimtelijke ordening en duurzame ontwikkeling voor de aquacultuur...” (Staatscourant, serie B, nr. 2505)
- Wet No.3199/2003 inzake “Waterbescherming en -beheer — harmonisatie met Richtlijn 2000/60/EG van het Europees Parlement...” (Staatscourant, serie A, nr. 280)
- Wet No.4014/2011 inzake milieuvergunningen voor projecten en activiteiten (Staatscourant, serie A, nr. 209)
- Presidentieel besluit 28/2009 betreffende de gezondheidsvoorschriften voor aquacultuurdieren en de producten daarvan overeenkomstig Richtlijn 2006/88/EG van de Raad en Richtlijn 2008/53/EG van de Commissie, Staatscourant, serie A, nr. 46)
Applicable Procedures
- Omgevingsvergunning
- Aquacultuurvergunning:
- Erkenning voor vestiging, en
- Kennisgeving van de verrichting
National associations and networks
- Federatie van Griekse mariculturen
- Griekse organisatie van aquacultuurproducenten (HAPO/ELOPY)
- Pan-Europese Unie van kleine en middelgrote viskwekers
- Vereniging van visserijcoöperaties van Griekse Lagoons
- Vereniging van Griekse mossel- en schelpdierkwekers
Relevant Websites
Contact Details
Aquacultuur, Grieks Ministerie van Plattelandsontwikkeling — Voeding
Angeliki Kallara, directeur
- Email adres
- Telefoon: + 30 210 9287 193