Rodzaj hodowanych gatunków

Pstrąg tęczowy (Oncorhynchus mykiss), sierota pospolita (Coregonus lavaretus), Pikeperch (Sander lucioperca), pstrąg morski (Salmo trutta trutta), karabin arktyczny (Salvelinus aplinus) i jesiotr (Acipenseridae). Najczęściej produkowanymi gatunkami są pstrąg tęczowy i sieja.  

^{Źródło: 2022 R., EUMOFA; 2022 R., STECF; Finlandia, osobisty przecinek, 13 stycznia 2023 r.}

Rodzaj metody produkcji

W 2 021,79 % fińskiej produkcji występowało w wodzie słonawej, a 21 % w wodzie słodkiej. W 2019 r. zastosowano następujące główne metody produkcji:

Pozostałą część hodowano przy użyciu innych metod, dla których nie są dostępne żadne szczegółowe informacje. 

Wielkość sektora (produkcja i konsumpcja)

^{Źródło: 2022 r., Luke; 2023 R., EUMOFA}

Tendencje (w przeszłości i w przyszłości)

• W Finlandii akwakultura jest kluczowym elementem sektora rybołówstwa i podejmowane są systematyczne wysiłki na rzecz przywrócenia zrównoważonego wzrostu. Ważnymi wydarzeniami, jakie zaszły w ostatnich latach, były lokalizacja hodowli ryb na otwartych obszarach morskich, znaczne wysiłki poczynione w zakresie wody recyrkulacyjnej lub hodowli RAS oraz trwający dialog branżowy na rzecz rozwoju tego sektora. Ponadto sektor ten zmierza w kierunku gospodarki o obiegu zamkniętym poprzez zwiększone wykorzystanie bałtyckiej paszy ze śledzia i szprota.
• Środowisko konkurencyjne i sprzyjające wzrostowi gospodarczemu: Prawodawstwo i zarządzanie wspierające zrównoważony wzrost i odnowę, a także finansowanie, badania i rozwój oraz dobrze funkcjonujący system kształcenia i szkolenia są kluczowymi elementami konkurencyjnego środowiska.
• Zrównoważony rozwój i odpowiedzialność: Zrównoważony rozwój środowiskowy i społeczny produkcji akwakultury jest podstawowym warunkiem wstępnym działania. Rozwój akwakultury musi być zgodny z wymogami w zakresie jakości wody i ochrony środowiska oraz innymi celami środowiskowymi. Sektor fiński podjął istotne kroki w celu zmniejszenia ładunku substancji biogennych i obecnie stanowi jedynie mniej niż 2 % ładunku substancji biogennych w Finlandii.
• Dobrostan i zdrowie ryb: Ważne jest zapewnienie dobrostanu ryb, ponieważ nawet pojedyncza porażka może poważnie osłabić reputację sektora. Opracowanie i wdrożenie programu zapewniającego dobrostan ryb i poszerzającego wiedzę naukową na ten temat.

^{Źródło: MNSPA}

Wpływ akwakultury na krajową gospodarkę, rynek żywności i rynek pracy

• Akwakultura ma centralną część sektora rybołówstwa w Finlandii i może przyczynić się do zrównoważonego wzrostu produkcji. Finowie spożywają więcej ryb importowanych w porównaniu z rybami domowymi. Równowagę tę należy poprawić poprzez zrównoważony wzrost produkcji akwakultury.
• W regionie Alandii: hodowla ryb jako ważny sektor gospodarki dla zrównoważonego rozwoju Wysp Alandzkich. Przemysł ten tworzy miejsca pracy i przyczynia się do powstania rentownego archipelagu.

^{Źródło: MNSPA}

Wyzwania i możliwości

^{Źródło: MNSPA}

Zatrudnienie i liczba przedsiębiorstw

W 2021 r. w Finlandii działało 237 przedsiębiorstw z sektora akwakultury.

Liczba osób zatrudnionych/rok bezpośrednio w hodowli ryb w Finlandii kontynentalnej wyniosła 170 osób (732 osoby pośrednio) oraz w regionie Alandii: 47 (2017). 

^{Źródło: 2022 r., Luke; MNSPA}

• Ustawa oochronie środowiska (ustawa – Prawo ochrony środowiska)
• Ustawa o procedurze oceny oddziaływania na środowisko (ustawa o procedurze OOŚ)
• Ustawa o rejestracji statków rybackich i statków akwakultury prowadzących działalność na morzu 

Ustawodawstwo Wysp Alandzkich: 

• Ustawa o wodach regionalnych Wysp Alandzkich (ÅFS 1996:61)
• Dekret prowincji (2007 r.: 57) w sprawie hodowli pstrąga tęczowego i łososia atlantyckiego w pomieszczeniu.
• Ustawa Wysp Alandzkich (2008 r.: 124) w sprawie ochrony środowiska.
• Ustawa Wysp Alandzkich (2018 r.: 31) w sprawie oceny oddziaływania na środowisko i oceny oddziaływania na środowisko.
• Dekret prowincji (2018 r.: 33) w sprawie oceny oddziaływania na środowisko i oceny oddziaływania na środowisko.
• Ustawa Wysp Alandzkich (2018 r.: 83) w sprawie wzbogacania krajowej ustawy o odpadach.
• Ustawa Wysp Alandzkich (1990: 32) w sprawie wzbogacania w prowincji Wyspy Alandzkie krajowych ustaw dotyczących chemikaliów.  

Pozwolenia środowiskowe: Zezwolenia są wydawane przez Regionalną Państwową Agencję Administracyjną w Finlandii kontynentalnej, a na Wyspach Alandzkich przez Agencję Ochrony Środowiska i Zdrowia (ÅMHM): W Finlandii kontynentalnej zezwolenia opierają się na ilości składników odżywczych dodanych przez paszę lub ładunku netto składników odżywczych. Pozwolenia środowiskowe Wysp Alandzkich dotyczące akwakultury są regulowane na podstawie ładunku netto substancji biogennych.