Różnicowa ekspresja biomarkerów związanych z odpornością w kulturach pierwotnych łososia atlantyckiego (Salmo salar) narażonego na działanie przetworzonego Paecilomyces variotii z inaktywowaną Moritella viscosa lub bez niej

Paecilomyces variotii (grzybek ciągły) jest obiecującym nowym źródłem białka w paszach dla ryb ze względu na jego wysoką wartość odżywczą. P. variotii zawiera również drobnoustroje cząsteczkowe (MAMP), takie jak glukany i kwasy nukleinowe, które mogą modulować reakcję immunologiczną gospodarza. W artykule tym przedstawiono wyniki badania przeprowadzonego w celu zrozumienia potencjalnych bioaktywnych właściwości tego grzyba w łososiu atlantyckim (Salmo salar). W szczególności ocenia się ekspresję genową biomarkerów związanych z odpornością (np. cytokinów, cząsteczek efektu i receptorów) w kulturach pierwotnych z nerek głowy łososia (HKLS) i leukocytów śledziony (SL) narażonych na inaktywację UV lub frakcje P. variotii z inaktywowaną lub bez niej Moritella viscosa (patogen skóry u łososiowatych).