Fás na n-iasc eite i ndobharshaothrú domhanda na n-aigéan faoin athrú aeráide

Réamh-mheastar go leathnóidh táirgeadh dobharshaothraithe ó oibríochtaí ar talamh go dtí an t-aigéan oscailte de réir mar a fhásann an t-éileamh ar bhia mara agus de réir mar a mhéadaíonn an iomaíocht le haghaidh ionchuir i ndobharshaothrú ar talamh, amhail fionnuisce agus talamh oiriúnach. Murab ionann agus táirgeadh ar talamh, tá an dobharshaothrú oscailte srianta ag tosca aigéaneolaíochta, amhail luasanna reatha agus teocht sáile, atá dinimiciúil ó thaobh ama agus spáis de, agus nach féidir a rialú go héasca. Dá réir sin, tá an acmhainneacht maidir le dobharshaothrú amach ón gcósta chun táirgeadh bia mara a mhéadú ceangailte le staid fhisiceach na n-aigéan. Bainimid úsáid as samhail spásúil nua chun meastachán a dhéanamh ar acmhainneacht dhobharshaothrú éisc eite na n-aigéan oscailte ar fud an domhain, i bhfianaise srianta fisiceacha, bitheolaíocha agus teicneolaíocha. Acmhainneacht fáis éisc eite le haghaidh trí speiceas dobharshaothraithe choiteanna arb ionann iad agus cuilg theirmeacha éagsúla — bradáin Atlantacha (Salmo salar), deargáin órcheann (Sparus aurata) agus cobia (Rachycentron canadum)-i gcomparáid le speicis agus réigiúin éagsúla agus leis an athrú aeráide, bunaithe ar aschuir de shamhail aeráide dhomhanda ardtaifigh. Ar fud an domhain, tá neart limistéar ann atá oiriúnach go fisiceach d’fhás éisc agus do leathnú féideartha thionscal an dobharshaothraithe nuaghinte. Tá éifeachtaí an athraithe aeráide ilchineálach ar fud na speiceas agus na réigiún, ach is dócha go dtiocfaidh méadú ar rátaí fáis i limistéir ina bhfuil tionscail dobharshaothraithe atá ann cheana. I réimsí ina bhfuil rátaí fáis laghdaithe mar thoradh ar an athrú aeráide, is dócha gur féidir le bearta oiriúnaithe, amhail pórú roghnaitheach, caillteanais táirgthe a d’fhéadfadh a bheith ann a fhritháireamh.