Een basisonderzoek naar het gebruik van antimicrobiële stoffen en gezondheidsproblemen in de zoetwaterzalmachtigen in Frankrijk

Internationale organisaties moedigen de monitoring van het gebruik van antimicrobiële stoffen en resistentie bij bacteriën aan om de verdere ontwikkeling van antimicrobiële resistentie te beheren en tot een minimum te beperken. In Frankrijk heeft het publieke beleidsplan Ecoantibio benadrukt dat gegevens over het gebruik van antimicrobiële stoffen in alle veehouderijproductieketens moeten worden verzameld uit directe studies op landbouwbedrijven. Om de kennis over het gebruik van antimicrobiële stoffen in de aquacultuursector te verbeteren, hebben we daarom in 2014-2015 een transversale studie uitgevoerd naar een representatieve steekproef van 100 Franse zoetwaterzalmachtigen. De gezondheidskwesties en de geneesmiddelen die in het referentiejaar (het volledige jaar voorafgaand aan het bezoek, 2013 of 2014) werden gebruikt, werden geregistreerd door het indienen van een vragenlijst op het bedrijf en door het raadplegen van documenten, diervoederfabrieken en voorschrijvende dierenartsen. Het regenboogforelsyndroom (RTF’s), de meest gemelde ziekte, had in het voorgaande jaar ten minste één keer invloed op 41 % van de viskwekerijen. Parasitaire ziekten waren ook een bron van grote zorg, en tot slot braunculose bij 20 % van de boerderijen. Twee derde (65 %) van de landbouwers heeft in dit voorgaande jaar ten minste eenmaal antimicrobiële stoffen gebruikt. Florfenicol was de meest gebruikte antimicrobiële stof, voornamelijk voor de behandeling van uitbraken van RTF’s, maar vertegenwoordigde minder dan 20 % van de behandelde visbiomassa. Antimicrobiële stoffen die om volksgezondheidsredenen als kritiek werden beschouwd, werden slechts bij wijze van uitzondering gebruikt.