Μικροβιακή αντοχή στην υδατοκαλλιέργεια: Τρέχουσες γνώσεις και εναλλακτικές λύσεις για την αντιμετώπιση του προβλήματος

Η υδατοκαλλιέργεια είναι ένας ταχέως αναπτυσσόμενος κλάδος παραγωγής που αντιπροσωπεύει σήμερα σχεδόν το ήμισυ των ψαριών που χρησιμοποιούνται για ανθρώπινη κατανάλωση παγκοσμίως. Οι εντατικές και ημιεντατικές πρακτικές χρησιμοποιούνται για την παραγωγή μεγάλων αποθεμάτων ιχθύων, αλλά εμφανίζονται συχνές εστίες νόσων και η χρήση αντιμικροβιακών ουσιών έχει καταστεί συνήθης πρακτική για τον έλεγχό τους. Η επιλεκτική πίεση που ασκείται από τα εν λόγω φάρμακα, τα οποία συνήθως υπάρχουν σε υποθεραπευτικά επίπεδα για παρατεταμένες περιόδους στο νερό και στα ιζήματα, παρέχει ιδανικές συνθήκες για την εμφάνιση και την επιλογή ανθεκτικών βακτηριακών στελεχών και διεγείρει την οριζόντια μεταφορά γονιδίων. Αναγνωρίζεται πλέον ευρέως ότι η μετάβαση γονιδίων μικροβιακής αντοχής και ανθεκτικών βακτηρίων από την υδρόβια στη χερσαία κτηνοτροφία και στο ανθρώπινο περιβάλλον και αντιστρόφως μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις τόσο στην υγεία των ανθρώπων και των ζώων όσο και στα υδάτινα οικοσυστήματα. Πρέπει να καταβληθεί παγκόσμια προσπάθεια για να σταματήσει η υπερβολική χρήση αντιμικροβιακών ουσιών στην υδατοκαλλιέργεια και να ενθαρρυνθούν τα ενδιαφερόμενα μέρη να υιοθετήσουν άλλα μέτρα πρόληψης ασθενειών. Η διαμόρφωση μιας νέας πορείας είναι ζωτικής σημασίας για τον περιορισμό της αυξανόμενης απειλής της μικροβιακής αντοχής.