Description
De mondiale aquacultuur levert een belangrijke bijdrage aan de voedselzekerheid, zowel direct (door de beschikbaarheid en toegankelijkheid van voedsel te verbeteren) als indirect (als aanjager van economische ontwikkeling). Om een duurzame uitbreiding van de aquacultuur mogelijk te maken, moeten we inzicht krijgen in de bijdrage van aquacultuur aan de wereldwijde uitstoot van broeikasgassen en hoe deze kan worden beperkt. Deze studie kwantificeert de wereldwijde broeikasgasemissies van de aquacultuur (met uitzondering van de kweek van waterplanten), waarbij de nadruk ligt op het gebruik van moderne, commerciële voederformules voor de belangrijkste soortengroepen en geografische regio’s. Hier tonen we aan dat de wereldwijde aquacultuur verantwoordelijk was voor ongeveer 0,49 % van de antropogene broeikasgasemissies in 2017, wat qua omvang vergelijkbaar is met de emissies van de schapenproductie. De bescheiden emissies weerspiegelen de lage emissie-intensiteit van de aquacultuur in vergelijking met landvee (runderen, schapen en geiten), die grotendeels te wijten is aan het ontbreken van enteric CH 4 in de aquacultuur, in combinatie met de hoge vruchtbaarheid en de lage voederconversieverhouding van vis en schaal- en schelpdieren.
Details
- Original Author(s)
- MacLeod, Michael J.Hasan, Mohammad R.Robb, David H. F.Mamun-Ur-Rashid, Mohammad
- Topic(s)
- Aanpassing aan en beperking van klimaatverandering, Milieuprestaties
- Geographical Coverage
- International
- Date
- July 15, 2020
- Source