Totstandbrenging van een duurzame aquacultuur: Historische en huidige perspectieven en toekomstige behoeften en uitdagingen

Belangrijke operationele veranderingen die geleidelijk zijn overgenomen en nieuwe benaderingen die zich ontwikkelen als onderdeel van de overgang naar duurzame intensieve aquacultuurproductiesystemen, worden gepresenteerd aan de hand van historische, huidige en toekomstperspectieven. De ecologische en economische duurzaamheid op basis van een grotere efficiëntie van de productie wordt nog steeds verbeterd. Als gevolg daarvan blijft de aquacultuur haar koolstofvoetafdruk verkleinen door de uitstoot van broeikasgassen te verminderen. Een verminderd gebruik van zoetwater- en bodemhulpbronnen per productie-eenheid, betere voederbeheerpraktijken en meer kennis over nutriëntenbehoeften, doeltreffende voederingrediënten en -additieven, domesticatie van soorten en nieuwe landbouwpraktijken worden nu toegepast of geëvalueerd. Een succesvolle uitbreiding naar de cultuur van mariene soorten, zowel voor als aan wal, biedt het potentieel van een aanzienlijke toename van de duurzame intensieve aquacultuurproductie in combinatie met integratieve inspanningen om de efficiëntie te verhogen, en zal er vooral toe bijdragen dat wordt voldaan aan de toenemende mondiale vraag naar eiwitten en voedselzekerheid.