Zapewnienie zrównoważonego charakteru akwakultury poza gospodarstwem

W niniejszym dokumencie przeanalizowano pojawienie się form gwarancji wykraczających poza gospodarstwa rolne w sektorze akwakultury, mających na celu zwiększenie włączenia drobnych producentów rolnych i zwiększenie zrównoważenia środowiskowego. Z analizy wynika, że „spekt pewności” przedstawia kontrastujący poziom zaufania do zrównoważonej produkcji i konsumpcji. Na jednym końcu tego spektrum pojawiają się próby wspierania samookreślonych modeli pewności z wewnętrzną weryfikacją, co oznacza rosnące zaufanie do zdolności uczestników do organizowania ulepszeń w zakresie zrównoważonego rozwoju wykraczających poza poszczególne gospodarstwa. Drugi, bardziej dominujący koniec tego spektrum obejmuje jednak nakazowe i zewnętrznie zweryfikowane modele pewności, które wymagają wysokiego poziomu pewności opartej na kontroli, co świadczy o braku zaufania do praktyk w zakresie zrównoważonego rozwoju wykraczających poza poszczególne gospodarstwa. W dokumencie stwierdzono, że aby zwiększyć zrównoważony rozwój, poza modelami atestacji gospodarstw rolnych należy przezwyciężyć ograniczenia nakazowej pewności poprzez znalezienie zasadniczo nowych sposobów zaufania rolników i ich lokalnych odpowiedników do światowego systemu rolno-spożywczego.