Dobharshaothrú na Mara Duibhe: Oidhreacht, dúshláin agus deiseanna a bheidh ann amach anseo

Is earnáil straitéiseach inbhuanaithe é dobharshaothrú freagrach, feirmeoireacht orgánach uisceach, do phobail talún agus chósta. Cuireann sé go mór leis an tslándáil bia agus le feabhas a chur ar an bhforbairt eacnamaíoch; cuireann sé deiseanna fostaíochta ar fáil agus cuireann sé go minic leis na seirbhísí éiceolaíocha a sholáthraíonn an comhshaol. De réir Eagraíocht Bhia agus Talmhaíochta na Náisiún Aontaithe (FAO), léirítear go forleathan rannchuidiú an dobharshaothraithe leis an tslándáil dhomhanda bia le fás suntasach 7.5 % in aghaidh na bliana ó 1970 i leith. In 2018, shroich an dobharshaothrú an táirgeacht is airde riamh, is é sin 114.5 milliún tona i mbeomheáchan, agus luach díola iomlán USD 263.6 billiún ag geata na feirme. Fágann sé sin go bhfuil an dobharshaothrú ina phríomhghníomhaí i gcoincheap an Fháis Ghoirm agus ina rannchuidiú láidir le cuid dá phríomhspriocanna forbartha inbhuanaithe (SDGanna). Is fíor sin go háirithe i limistéir gheografacha ina bhfuil geilleagair áitiúla ag brath go mór ar tháirgí iascaigh, agus mar sin féin cuireann bacainní éiceolaíocha bac ar rochtain ar thabhairt i dtír inbhuanaithe. Léirítear limistéar amháin den sórt sin le himchuach na Mara Duibhe. Cé go bhfuil éagsúlacht mhór i dtáirgeadh bliantúil gabhála na Mara Duibhe ó 1990 i leith agus go bhfuil na gabhálacha atá á dtabhairt i dtír faoi láthair suntasach, tugtar aird níos mó faoi láthair ar bhorradh a chur faoi fhorbairt an dobharshaothraithe feadh thíortha teorann na Mara Duibhe, agus meastar go gcuireann dobharshaothrú muirí go mór leis an táirgeadh iascaigh iomlán. Mar sin féin, níl forbairt dobharshaothraithe aonchineálach sa réigiún seo agus tá a fhorbairt teoranta, go dtí seo, mar gheall ar shaincheisteanna comhshaoil, eacnamaíocha, sóisialta agus, ar bhonn níos ginearálta, saincheisteanna rialachais. Déantar iarracht sa pháipéar seo, den chéad uair, ionchas cuimsitheach úr a chur ar fáil d’earnáil an dobharshaothraithe sa Mhuir Dhubh, agus béim á leagan ar a thábhachtaí atá an comhar réigiúnach mar cholún ríthábhachtach chun tacú le forbairt inbhuanaithe an tionscail. Tugtar aghaidh sa pháipéar ar dhobharshaothrú sa Mhuir Dhubh ó dhearcthaí éagsúla: leagtar amach ann príomh-shaintréithe thimpeallacht na Mara Duibhe; pléitear ann na speicis uisceacha feirme is coitianta agus an acmhainneacht atá ann do speicis nua; leagtar amach ann na cineálacha cur chuige náisiúnta maidir le forbairt an dobharshaothraithe, ag comhroinnt faisnéise faoi scéalta ratha, agus ag an am céanna tugann sé léargas ar na príomhdhúshláin agus ar na príomhthosaíochtaí atá romhainn. Cuirfidh an iarracht chomhchoiteann sin go mór le bruachthíortha na Mara Duibhe chun an iliomad ceisteanna atá acu a fhreagairt, agus a bhfuil siad ag súil leis ó earnáil an dobharshaothraithe.