Antimargestapens in de Noorse aquacultuur; toezicht, behandelingstrends en mogelijke gevolgen voor de voedselveiligheid

Zeelieden vormen een grote uitdaging voor de Noorse aquacultuur en om het hoofd te bieden aan infecties van zeelieden worden verschillende fysische, biologische en chemische behandelingen toegepast. Deze studie bevat gegevens over het gebruik van antikliesmiddelen voor Noorse gekweekte vis in de periode 1992-2017 en de resultaten van de bewaking van residuen van dergelijke agentia in monsters die van 2002 tot en met 2017 zijn genomen. In de periode 2002-2007 werden onder meer emamectine, cypermethrin en deltamethrin gebruikt. Azamethiphos en flubenzuronen werden respectievelijk in 2008 en 2009 geïntroduceerd. In het kader van de voortdurende bewaking van Noorse gekweekte vis zijn in de periode van 3000 tot en met 2002 meer dan 2017 gepoolde monsters onderzocht op residuen van antikliesmiddelen. In 3 % van de monsters werden residuen aangetroffen. In 5,0 % van de op emamectine geanalyseerde monsters werd emamectine aangetroffen, terwijl cypermethrin in 2,1 % van de op cypermethrin geanalyseerde monsters werd aangetroffen. Bovendien werden residuen van diflubenzuron en teflubenzuron aangetroffen in respectievelijk 1.2 en 0,1 % van de voor deze verbindingen geanalyseerde monsters. Geen van de andere middelen tegen zeeslak werd aangetroffen. Geen enkele meting lag boven de respectieve door de EU vastgestelde maximumwaarde voor residuen (MRL).