Evaluatie: Evaluatie van het welzijn van vissen in onderzoek en aquacultuur, met bijzondere aandacht voor Europese richtlijnen

Het aantal gekweekte vis in de wereld is aanzienlijk toegenomen. Aquacultuur is een groeiende industrie die in de toekomst een groot deel van de visserijproducten zal leveren. Bovendien is het aantal telekomvissen dat de afgelopen jaren als diermodel voor wetenschappelijk onderzoek op biomedische en ecologische gebieden wordt gebruikt, toegenomen. Daarom wordt het steeds belangrijker om maatregelen te nemen om het welzijn van deze dieren te verbeteren. Momenteel bestaan er verschillende Europese regels als vereisten voor de vestiging, verzorging en huisvesting van vis die voor menselijke doeleinden in stand wordt gehouden. Wat (teleost) vissen betreft, moet rekening worden gehouden met het feit dat het aantal aanwezige soorten veel groter is dan dat van alle andere gewervelde dieren. Verder is het van belang dat elke soort zijn eigen fysische en chemische eisen heeft. Deze factoren maken het moeilijk om voor alle vissoorten algemene aanbevelingen of eisen te doen. Er is voldoende kennis nodig van de fysiologie en ecologie van elke gefokte soort. In dit document worden de huidige kwesties in verband met het welzijn van vissen in één synthese geïntegreerd en besproken, aangezien teleosten doelsoorten zijn voor zowel aquacultuur als experimentele modellen in biologisch en biomedisch onderzoek. We richten ons in de eerste plaats op de praktische aspecten waarmee rekening moet worden gehouden bij de beoordeling van het welzijn van vissen in zowel onderzoeks- als aquacultuurcontexten. Vervolgens gaan we in op de houderij en de verzorging van vissen die in onderzoekslaboratoria en aquacultuurvoorzieningen worden gehuisvest, in het licht van hun fysiologische en gedragsmatige eisen, en onder verwijzing naar de suggesties in de Europese regelgeving. Om precies te beoordelen welke in Richtlijn 2010/63/EU beschreven parameters in wetenschappelijke documenten worden gerapporteerd, hebben we tot slot 82 artikelen geanalyseerd die Europese onderzoekers in 2014 en 2015 hebben gepubliceerd. Uit deze evaluatie is gebleken dat er een algemeen gebrek is aan informatie over de optimale milieuomstandigheden die moeten worden verstrekt voor het scala van soorten die onder deze richtlijn vallen.