Łańcuch dostaw akwakultury w czasie pandemii COVID-19: Podatność na zagrożenia, odporność, rozwiązania i priorytety w skali globalnej

Globalna pandemia COVID-19 wywarła poważny, nieprzewidywalny i synchroniczny wpływ na wszystkie poziomy łatwo psujących się łańcuchów dostaw żywności (PFSC) w wielu sektorach i skali przestrzennej. Akwakultura odgrywa istotną i szybko rosnącą rolę w bezpieczeństwie żywnościowym, w niektórych przypadkach wyprzedzając połowy dziko złowione w produkcji wysokiej jakości białka zwierzęcego w ramach tego PFSC. Trybunał przeprowadził szybką globalną ocenę skutków pandemii COVID-19 i związanych z nią nowych środków kontroli dla łańcucha dostaw akwakultury. Społeczno-gospodarcze skutki pandemii przeanalizowano poprzez badanie opinii zainteresowanych stron, które poproszono o opisanie potencjalnych zakłóceń po stronie podaży, podatności na zagrożenia i modeli odporności wzdłuż rurociągu produkcyjnego, obejmujących cztery główne elementy łańcucha dostaw: wylęgarni, b) produkcji/przetwarzania, c) dystrybucji/logistyki oraz d) rynku. Trybunał ocenił również różne strategie rolnicze, porównując systemy lądowe i morskie; metody szeroko zakrojone a intensywne; oraz ze zintegrowaną akwakulturą wielotrofową i bez niej, IMTA. Oprócz oceny poziomów i źródeł trudnej sytuacji ekonomicznej poproszono osoby, z którymi przeprowadzono wywiady, o wskazanie rozwiązań łagodzących przyjętych na skalę lokalną/wewnętrzną (tj. na terenie gospodarstwa) oraz o wyrażenie preferencji co do krajowych/zewnętrznych środków łagodzących w ramach zestawu wariantów a priori. W odpowiedziach ankietowych zidentyfikowano potencjalne przyczyny zakłóceń, efekty uboczne, źródła braku bezpieczeństwa żywnościowego oraz konflikty społeczno-gospodarcze. Wskazały również na różne poziomy strategii łagodzenia zmiany klimatu. Zebrane dowody stanowią pierwszy punkt odniesienia przydatny do reagowania na klęski żywiołowe w przyszłości, wzmocnienia odporności sektora oraz ułatwienia opracowywania planów odbudowy i środków łagodzących, takich jak strategie pomocy finansowej.