Italië

Type gekweekte soorten

Mediterrane mossel (Mytilus galloprovinvialis), manillaschelm (Ruditapes philippinarum), Japanse oester (Crassostrea gigas), Rainbow Trout (Oncorhynchus mykiss), zalmachtigen (verschillende soorten), Gilthead seabram (Sparus aurata), zeebaars (Dicentrarchus labrax), Meagre (Argyrosomus regius), Carps (verschillende soorten), steurgeons (verschillende soorten), Europese aal (Anguilla anguilla), kattenvissen (Ameiurus melas, A. punctatus).

^{Bron: 2021, verzameling van aquacultuurgegevens Verordening (EG) nr. 762/2008}

Soort productiemethode

In 2021 vond 69,7 % van de Italiaanse productie plaats in zeewater en brak water en 30,3 % in zoet water. De volgende productiemethoden werden gebruikt:

^{Bron: 2021, verzameling van aquacultuurgegevens (Verordening (EG) nr. 762/2008); 2023, EUMOFA}

Trends (verleden en toekomst)

In de NSPA 2021-2027 (nationaal strategisch plan voor aquacultuur 2021-2027) zijn 8 prioriteiten en 4 hoofddoelstellingen (MO) vastgesteld voor de ontwikkeling van de Italiaanse aquacultuur overeenkomstig de Europese strategieën “Green Deal”, “van boer tot bord”, “Biodiversiteit” en “Strategische richtsnoeren voor een duurzamere en concurrerendere EU-aquacultuur voor de periode 2021-2030” (COM (2021) 236 final). 

De door de Italiaanse overheid vastgestelde prioriteiten zijn:

1. behoud van de biodiversiteit;
2. gecoördineerde mariene ruimtelijke ordening;
3. diergezondheid en dierenwelzijn;
4. wetenschappelijk onderzoek en digitalisering;
5. consumentenbewustzijn en maatschappelijke aanvaardbaarheid;
6. versterking van de strategische rol van regionale overheden;
7. vanuit de gemeenschap geleide lokale ontwikkeling; 8) internationale samenwerking.

De vier belangrijkste doelstellingen die moeten worden verwezenlijkt: 

1. MO1 “Versterking van de institutionele capaciteit en vereenvoudiging van administratieve procedures”;
2. MO2 “Zorgen voor de ontwikkeling en duurzame groei van aquacultuur door gecoördineerde ruimtelijke ordening en vergroting van het locatiepotentieel”;
3. MO3 “Bevordering van het concurrentievermogen van de aquacultuurproductie”;
4. MO4 “Bevordering van een gelijk speelveld voor marktdeelnemers en verbetering van de organisatie van de markt voor aquacultuurproducten”.  

^{Bron: NSPA 2021-2027}

Gevolgen van de aquacultuur voor de economie, de voedselmarkt en de arbeidsmarkt van het land

• Volgens Eurostat (2020) was Italië in 2019 goed voor 11,3 % van de aquacultuurproductie in de EU, op de vierde plaats na Spanje, Frankrijk en Griekenland.
• Volgens de meest recente beschikbare gegevens is de aquacultuur in 2018 met -3 % van het totale inkomen gekrompen. De exploitatiekosten stegen met + 10 %, evenals de personeelskosten. Dit leidde tot een daling van de bruto toegevoegde waarde met -11 %. In de loop van 2018 hebben bijna alle Italiaanse regio’s de meeste oproepen gedaan voor steun uit het Europees Fonds voor maritieme zaken en visserij (EFMZV) met betrekking tot maatregel 2.48 — Productieve investeringen in aquacultuur. Hieruit bleek de bereidheid van de sector om voornamelijk te werken aan verticale integratie, waarbij wordt geïnvesteerd in transformatieactiviteiten, maar ook in nieuwe vormen van marketing en integratie van de waardeketen.
• In Italië wordt de aquacultuurproductie, die wordt gedomineerd door een beperkt aantal soorten, zoals mossel, manillaschelm, regenboogforel, zeebaars en zeebrasem, beoefend in verschillende omgevingen met uiteenlopende technologische vooruitgang en wordt deze productie gekenmerkt door landbouwpraktijken die nauw verbonden zijn met lokale tradities, zoals “vallicoltura” en de schelpdierteelt in lagunes.
• Het gebrek aan diversificatie van de productie wordt erkend als een van de oorzaken van de algehele kwetsbaarheid van de sector, als gevolg van de toegenomen interne commerciële concurrentie van en de toenemende invoer van niet-vertegenwoordigde of ondervertegenwoordigde producten.
• De productie van eieren voor menselijke consumptie is ook in Italië van groot belang. Steureieren (kaviaar), zalmachtigen en kuit.
• De consumptie van biologische aquacultuurproducten is uiterst beperkt vanwege het gebrek aan informatie over producten en productieprocessen, het gebrek aan aanbod van biologisch gecertificeerde jonge exemplaren en de hoge certificeringskosten. 

^{Bron: NSPA 2021-2027}

Uitdagingen en kansen

^{Bron: NSPA 2021-2027}

Werkgelegenheid en aantal ondernemingen

504 ondernemingen in 2021 (679 actieve fabrieken); in 2017 bedroeg de totale werkgelegenheid in de sector 4,488. 

^{Bron: NSPA 2021-2027}

• De wetgevende bevoegdheden op het gebied van aquacultuur berusten bij de gewesten, terwijl de staat verantwoordelijk is voor de nationale programmering en de coördinatie van het regionaal beleid.
• Wet nr. 102 van 5 februari 1992 inzake aquacultuur (zoals gewijzigd bij wet nr. 122 van 27 maart 2001)
• Wetsbesluit nr. 226 van 18 mei 2001 tot vaststelling van de richtsnoeren voor de modernisering van de visserij- en aquacultuursector, zoals gewijzigd bij wetsbesluit nr. 154 van 2004
• Wetsbesluit nr. 148 van 4 augustus 2008: Uitvoering van Richtlijn 2006/88/EG betreffende veterinairrechtelijke voorschriften voor aquacultuurdieren en de producten daarvan en betreffende de preventie en bestrijding van bepaalde ziekten bij waterdieren
• Ministerieel besluit van 8 juli 2010, Appl. Wetsbesluit nr. 148: Bepalingen voor het register van aquacultuurproductiebedrijven
• Ministerieel besluit van 3 augustus 2011, Appl. Wetsbesluit nr. 148: Bepalingen inzake de afgifte van gezondheidsvergunningen aan aquacultuurbedrijven en verwerkingsbedrijven in de zin van artikel 6 van wetsbesluit nr. 148 van 4 augustus 2008
• Ministerieel besluit nr. 7630 van 4 februari 2020: Erkenning van de productiespecificatie “Duurzame aquacultuur” binnen het nationale zoötechnische kwaliteitssysteem, erkend door het Ministerie van Landbouw- en Bosbouwbeleid, Ministerieel Besluit nr. 4337 04/03/2011 

Milieueffectbeoordeling (MER) (Wetsbesluit n.152/2006, onlangs gewijzigd bij Wetsbesluit nr. 104/2017 tot omzetting van Richtlijn 2014/52/EU betreffende de milieueffectbeoordeling (MEB) van bepaalde openbare en particuliere projecten)

• Platform voor aquacultuur (Itaqua)
• Nationaal Instituut voor de Statistiek (ISTAT)
• CREA- Dierproductie en Aquacultuur (zie ook relevante informatie)