Zarządzanie drobnoustrojami morskich larw ryb: Całościowa perspektywa dla larwnictwa

Dostępność wysokiej jakości młodych osobników stanowi wąskie gardło w hodowli wielu morskich gatunków ryb. Szkodliwe interakcje między larwami a mikrobami są główną przyczyną niskiej żywotności i niskiej jakości hodowli larw. W niniejszym przeglądzie badamy środowisko mikrobiologiczne larw ryb z perspektywy ekologicznej i ekofizjologicznej w celu opracowania bazy wiedzy na potrzeby zarządzania drobnoustrojami. Larwy są narażone na działanie ogromnej liczby drobnoustrojów pochodzących ze źródeł zewnętrznych i wewnętrznych w akwakulturze intensywnej, ale ich względne znaczenie zależy od zastosowanej technologii chowu (w szczególności systemów przepływu i recyrkulacji) oraz czasu retencji wody w zbiornikach rybnych. Ogólnie rzecz biorąc, skupiono się na drobnoustrojach wprowadzanych do systemu, ale drobnoustroje pochodzące ze wzrostu w ramach systemu stanowią zazwyczaj znaczną część drobnoustrojów napotykanych przez larwy. Metody niezależne od kultury ujawniły nieoczekiwane wysokie bogactwo gatunków bakterii związanych z larwami, przy czym 100–250 jednostek taksonomicznych związanych z jedną osobą. Mikrobiota larw szybko się zmienia aż do metamorfozy, najprawdopodobniej ze względu na zmiany w ciśnieniu selekcyjnym w przewodzie pokarmowym spowodowane zmianami interakcji między mikrobą żywiciela a mikrodrobinami. Chociaż mikrobiota larw różni się wyraźnie od mikrobioty wody i żywej żywności, mikrobiota wody silnie wpływa na mikrobiotę larw. Jesteśmy na wczesnym etapie rozumienia interakcji między larwami a mikrobą in vivo, ale niektóre badania z udziałem innych zwierząt niż ryby podkreślają, że dotychczas nie doceniliśmy złożoności tych interakcji. Przedstawiamy przykłady pokazujące różnorodność tych interakcji. Istnieje wiele różnych metod zarządzania drobnoustrojami, koncentrujących się na nieselektywnej redukcji drobnoustrojów, selektywnej wzmocnieniu mikroorganizmów oraz na poprawie odporności larw na drobnoustroje. Dogłębnie zbadano jednak stosunkowo niewiele metod. Uważamy, że zwiększenie różnorodności podejść do zarządzania drobnoustrojami przynosi wiele korzyści. Ponieważ wiele metod zarządzania drobnoustrojami jest niepokojących społecznością drobnoustrojów, uważamy, że teoria ekologiczna jest potrzebna do przewidywania i testowania długoterminowych skutków interakcji między drobnoustrojami a larwami drobnoustrojów. Na koniec przedstawiamy pewne zalecenia dotyczące przyszłych badań i rozwoju.