Παρακολούθηση σε πραγματικό χρόνο της θνησιμότητας λόγω αιτιώδους συνάφειας και των απωλειών στη βιομηχανική εκτροφή σολομού

Η θνησιμότητα αποτελεί σημαντική πρόκληση για την εκτροφή σολομού σε κλωβούς ανοικτής θάλασσας. Η παραγωγή πραγματοποιείται σε μεγάλους κλωβούς με έως 200,000 ψάρια και δεν προσφέρει άλλη επεξεργασία μεμονωμένων ψαριών εκτός από την ευθανασία ετοιμοθάνατων ψαριών. Πρέπει να γίνουν βελτιώσεις για την πρόληψη μελλοντικών προβλημάτων. Το περιγραφόμενο έργο ξεκίνησε με στόχο την ανάπτυξη ενός τυποποιημένου συστήματος για την ταξινόμηση της θνησιμότητας και των απωλειών στην υδατοκαλλιέργεια. Η Διεθνής Ταξινόμηση Νόσων (ICD) του ΠΟΥ χρησίμευσε ως πρότυπο εργαλείο, με προσαρμογή σε σύστημα ζωικής παραγωγής. Το σύστημα βασίζεται στην αιτιώδη συνάφεια με την υποκείμενη αιτία θανάτου ως την κύρια μεταβλητή προς παρακολούθηση. Το σύστημα περιγράφει τον ιχθυοκαλλιεργητή ως τον κύριο χρήστη και με πρόσθετες ευκαιρίες για τη βιομηχανία εφοδιασμού, τις αρχές και την έρευνα να χρησιμοποιούν ανωνυμοποιημένα δεδομένα. Το σύστημα ταξινόμησης είναι οργανωμένο με αλφαριθμητικό κωδικό σε ιεραρχική δομή με τρία επίπεδα: έξι κύριες κατηγορίες, αιτιώδεις υποκατηγορίες στο επίπεδο 2 και, κατ’ αρχήν, απεριόριστες υποκείμενες αιτίες στο τρίτο επίπεδο. Η ιεράρχηση επιτρέπει τόσο την καταχώριση όσο και την απόσυρση των δεδομένων σε καθένα από τα τρία διαφορετικά επίπεδα. Ο προτεινόμενος κώδικας σχεδιάζεται έτσι ώστε να επιτρέπει επίσης την ταξινόμηση άλλων απωλειών πλην της θνησιμότητας, ώστε να είναι σε θέση να παρακολουθεί τις επιπτώσεις της υποκείμενης αιτίας για όλες τις περιοχές απωλειών, συμπεριλαμβανομένης της υποβάθμισης της ποιότητας, της μειωμένης ανάπτυξης, της μειωμένης μετατροπής ζωοτροφών κ.λπ. Ένας κωδικός που θα καλύπτει όλες τις περιοχές απωλειών θα επιτρέψει στον ιχθυοκαλλιεργητή να παρακολουθεί τις συνολικές επιπτώσεις των υποκείμενων αιτίων, τόσο σε βιολογικό όσο και σε νομισματικό επίπεδο. Μέσω της συστηματικής παρακολούθησης θα είναι δυνατή η στόχευση των πόρων προς την κατεύθυνση των απωλειών με τον μεγαλύτερο αντίκτυπο και των παρεμβάσεων με τη μεγαλύτερη αποπληρωμή. Με τη θέσπιση ενός μοναδικού κωδικού, θα είναι επίσης δυνατή η τυποποίηση των καταχωρίσεων μεταξύ τομέων ζημιών εντός μιας εταιρείας, μεταξύ εταιρειών και περιφερειών, και ενδεχομένως και μεταξύ χωρών.