Dobharshaothrú Iltrófach Comhtháite i linnte: cén tairbhe a bhaineann leis an gcomhshaol? Dearcadh LCA

Tá dúshlán dúbailte roimh dhobharshaothrú chun an t-éileamh méadaitheach ar tháirgí uisceacha a chothú agus chun an comhshaol a urramú. Le roinnt blianta anuas, tá aird dhomhanda tugtha ar Dhobharshaothrú Iltrófach Comhtháite (IMTA). Tá IMTA bunaithe ar shaothrú comhtháite orgánach uisceach ó leibhéil trófacha éagsúla ach comhlántacha. Ba é cuspóir an staidéir seo measúnú a dhéanamh ar fheidhmíocht chomhshaoil chórais locháin-IMTA bunaithe ar thurgnaimh ilsaothraithe fionnuisce i linnte cré a rinneadh sa Rómáin, sa Fhrainc agus san Indinéis a rinne iniúchadh ar bhealaí éagsúla chun éisc agus plandaí a chomhcheangal. I ngach turgnamh, cuireadh córas IMTA i gcomparáid le gnáthchóras nó córas traidisiúnta don tír (ilsaothrú ceardaíochta sa Rómáin, dian-ilsaothrú sa Fhrainc agus monashaothrú gourami san Indinéis). Bhí tionchair chomhshaoil chórais IMTA éagsúil i measc cás-staidéar. Sa Rómáin, bhí difríocht freisin idir na tionchair ar an gcomhshaol idir na blianta: Bhí tionchar níos mó ag córas IMTA ná mar a bhí ag an gcóras traidisiúnta in 2016 ach is lú na tionchair a bhí aige in 2017. Sa Fhrainc, bhí éileamh carnach fuinnimh, eotrófú agus NPPU níos ísle ag gnáthchóras ná córas leathdhian agus IMTA, bhí na luachanna is airde de na tionchair sin ag IMTA. Mar sin féin, i gcás an athraithe aeráide, tá tionchar níos mó ag an ngnáthchóras ná IMTA agus córas leathdhian. San Indinéis, bhí tionchair níos ísle ag córas IMTA ná mar a bhí ag an gcóras traidisiúnta. Léiríonn na tionchair chomhshaoil a mheastar sa staidéar seo an athraitheacht i bhfreagairtí chórais IMTA. Braitheann tionchair na gcóras talmhaíochta ar tháirgiúlacht an chórais agus ar mhéideanna na n-ionchur a chuimsítear sa chóras. Tá coinne leis go gcuirfidh IMTA feabhsuithe ar fáil amhail laghdú ar úsáid ionchuir amhail beatha, méadú ar tháirgeacht éisc, agus/nó laghdú ar astaíochtaí in aghaidh aonadmhais na n-iasc a tháirgtear. Ag brath ar na cleachtais, trí líon na speiceas nó a n-eagraíocht a mhéadú trí chleachtais IMTA, is féidir tionchair chomhshaoil a laghdú, go háirithe tionchair áitiúla amhail eotrófú, i gcomparáid le cleachtais chlasaiceacha. Tá táirgeadh agus úsáid beatha éisc ar cheann de na príomhchúiseanna leis an tionchar ar an gcomhshaol. Bunaithe ar ár dtorthaí, is féidir le cleachtais IMTA feabhas a chur ar úsáid acmhainní agus tionchar foriomlán an dobharshaothraithe a laghdú. Ní mór d’aon mhéadú ar ionchuir a úsáidtear chun athchúrsáil cothaitheach a fheabhsú táirgiúlacht a mhéadú freisin chun laghdú ar thionchair in aghaidh aonadmhais éisc a áirithiú. Tá catagóirí tionchair áirithe ar féidir leo tuairisc níos iomláine a thabhairt ar iarmhairtí chórais IMTA in easnamh, go háirithe iad siúd a bhaineann leis an éagsúlacht, go háirithe an bhithéagsúlacht.