Ολοκληρωμένη πολυτροφική υδατοκαλλιέργεια σε λίμνες: ποιο είναι το περιβαλλοντικό όφελος; Άποψη ΑΚΖ

Η υδατοκαλλιέργεια αντιμετωπίζει μια διπλή πρόκληση που οδηγεί περισσότερο στη διατήρηση της αυξανόμενης ζήτησης για υδρόβια προϊόντα και στον σεβασμό του περιβάλλοντος. Εδώ και αρκετά χρόνια, η ολοκληρωμένη πολυτροφική υδατοκαλλιέργεια (IMTA) έχει κερδίσει την προσοχή παγκοσμίως. Η IMTA βασίζεται στην ολοκληρωμένη καλλιέργεια υδρόβιων οργανισμών από διαφορετικά αλλά συμπληρωματικά τροφικά επίπεδα. Στόχος της μελέτης αυτής ήταν η αξιολόγηση των περιβαλλοντικών επιδόσεων των συστημάτων pond-IMTA με βάση πειράματα πολυκαλλιέργειας γλυκών υδάτων σε τεχνητές λίμνες χωματουργικών εκτάσεων που πραγματοποιήθηκαν στη Ρουμανία, τη Γαλλία και την Ινδονησία, τα οποία διερεύνησαν διάφορους τρόπους συνδυασμού ιχθύων και φυτών. Σε κάθε πείραμα, το σύστημα IMTA συγκρίθηκε με ένα συμβατικό ή παραδοσιακό σύστημα για τη χώρα (πολυκαλλιέργεια κυπρίνου στη Ρουμανία, εντατική πολυκαλλιέργεια στη Γαλλία και μονοκαλλιέργεια gourami στην Ινδονησία). Οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις των συστημάτων IMTA διέφεραν μεταξύ των περιπτωσιολογικών μελετών. Στη Ρουμανία, οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις διέφεραν επίσης μεταξύ των ετών: Το σύστημα IMTA είχε μεγαλύτερο αντίκτυπο από το παραδοσιακό το 2016, αλλά είχε μικρότερες επιπτώσεις το 2017. Στη Γαλλία, το συμβατικό σύστημα είχε χαμηλότερη σωρευτική ζήτηση ενέργειας, ευτροφισμό και NPPU από ό,τι το ημιεντατικό σύστημα και το σύστημα IMTA, το οποίο είχε τις υψηλότερες τιμές αυτών των επιπτώσεων. Ωστόσο, όσον αφορά την κλιματική αλλαγή, το συμβατικό σύστημα έχει μεγαλύτερο αντίκτυπο από την IMTA και το ημιεντατικό σύστημα. Στην Ινδονησία, το σύστημα IMTA είχε μικρότερες επιπτώσεις από το παραδοσιακό. Οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις που εκτιμώνται στην παρούσα μελέτη καταδεικνύουν τη μεταβλητότητα των αποκρίσεων των συστημάτων IMTA. Οι επιπτώσεις των γεωργικών συστημάτων εξαρτώνται από την παραγωγικότητα του συστήματος και τις ποσότητες των εισροών που ενσωματώνονται στο σύστημα. Η IMTA αναμένεται να επιφέρει βελτιώσεις, όπως μείωση της χρήσης εισροών, όπως ζωοτροφές, αύξηση της απόδοσης των ιχθύων και/ή μείωση των εκπομπών ανά μονάδα μάζας παραγόμενων ιχθύων. Ανάλογα με τις πρακτικές, η αύξηση του αριθμού των ειδών ή της οργάνωσής τους μέσω των πρακτικών IMTA μπορεί να μειώσει τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις, ιδίως τις τοπικές επιπτώσεις, όπως ο ευτροφισμός, σε σύγκριση με τις κλασικές πρακτικές. Η παραγωγή και η χρήση ιχθυοτροφών είναι μία από τις κύριες αιτίες περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Με βάση τα αποτελέσματά μας, οι πρακτικές της IMTA μπορούν να βελτιώσουν τη χρήση των πόρων και να μειώσουν τον συνολικό αντίκτυπο της υδατοκαλλιέργειας. Οποιαδήποτε αύξηση των εισροών που χρησιμοποιούνται για τη βελτίωση της ανακύκλωσης των θρεπτικών ουσιών πρέπει επίσης να αυξάνει την παραγωγικότητα ώστε να διασφαλίζεται η μείωση των επιπτώσεων ανά μονάδα μάζας ψαριών. Απουσιάζουν ορισμένες κατηγορίες επιπτώσεων που μπορούν να περιγράψουν πληρέστερα τις συνέπειες των συστημάτων IMTA, ιδίως εκείνες που σχετίζονται με την ποικιλομορφία, ιδίως τη βιοποικιλότητα.