Het vermogen van genetica: Vroegere en toekomstige bijdrage van evenwichtige genetische selectie aan duurzame groei en productiviteit van de Noorse Atlantische zalmindustrie (Salmo salar)

In minder dan 50 jaar tijd is de kweek van Atlantische zalm een belangrijke sector in Noorwegen geworden en zijn verschillende pogingen gedaan om de toekomstige groei te voorspellen. Bij alle voedselproductie heeft genetica een belangrijke rol gespeeld bij de optimalisering en efficiëntie van de productie. De voordelen van genetische selectie in de aquacultuur zijn minder gedocumenteerd als gevolg van een variabele productieomgeving, lange productietijd en uitdagingen zoals zeekark, infectieziekten en marktschommelingen. In deze studie wordt het effect onderzocht van 50 jaar evenwichtige genetische selectie op de groei en productiviteit van de Noorse Atlantische zalmindustrie. In een gemeenschappelijk tuinexperiment werden eieren van vrouwtjes die de huidige gekweekte Atlantische zalm (11e generatie) vertegenwoordigden, bevrucht met cryogeconserveerde milt van mannetjes die de vorige generaties vertegenwoordigden, en werden de nakomelingen (halfsib families) onder dezelfde commerciële landbouwomstandigheden gehouden. Aan het einde van dit experiment bedroeg het verschil in gemiddeld lichaamsgewicht tussen de 0e generatie en de halve sib van de huidige zalm 1,5 kg. De resultaten van het gemeenschappelijke tuinexperiment werden gebruikt om de bijdrage van genetische selectie voor een verhoogde zalmgroei aan de industrie te modelleren van generatie 0 (geoogst in 1975-1978) tot generatie 11 (geoogst in 2017-2019) en om het vermogen van genetica voor de verwachte groei van de industrie tot 2050 (generatie 24) te simuleren, met vier verschillende prognosscenario’s. Wij constateerden dat een totale Noorse productie van 2.5 tot 3.2 miljoen ton in 2050 alleen kon worden bereikt door het inherente groeipotentieel van Atlantische zalm te verbeteren door middel van genetische selectie. Voorts zal de productietijd in zeewater naar verwachting met 40 tot 53 % worden verkort, van 15.3 maanden in 2019 tot een productietijd variërend van 9.2 tot 7.2 maanden in 2050. Kortere productietijd in zeewater leidt tot minder tijd voor ziektes en andere ongelukkige gebeurtenissen, en in ons meest vooruitstrevende scenario zou de sterfte in zeewater naar verwachting met 50 % afnemen. De bijdrage aan de vermindering van de verliezen en de toegenomen benutting van de hulpbronnen vergroot de duurzaamheid van de Noorse aquacultuursector. Uit deze studie is gebleken dat de Noorse aquacultuurproductie aanzienlijk kan worden verhoogd door genetische verbetering, en dat de bijdrage van genetische selectie voor groeipercentages alleen al 77 % van de in 2050 voorspelde kloof van vijf miljoen ton kan dichten. Deze scenario’s tonen aan dat genetische selectie centraal moet staan bij het voorspellen van de toekomstige ontwikkeling en groei van de aquacultuurproductie, zowel in Noorwegen als in andere zalmproducerende landen.