Een modelsysteem voor de evaluatie van de economische prestaties van twee verschillende voedingsstrategieën voor gekweekte Atlantische zalm (Salmo salar L.)

In dit document worden de verschillen in voederkosten in de zalmkweek geëvalueerd op basis van twee energiedichte voederstrategieën: Eén lijkt op de industriële voorkeur voor het gebruik van vetarme voedingspatronen (LP: lage eiwit-vetverhouding), terwijl in de andere strategie de voedingsenergie in grotere mate afkomstig is van eiwitten (HP: hoge eiwit-lipideverhouding). Er worden twee verschillende economische modellen gepresenteerd op basis van drie verschillende voederexperimenten: een commercieel grootschalig en twee kleinschalige proeven. Alle proeven werden uitgevoerd met een jaar oude smolt (S1). De productiekosten zijn gestegen van 2009 tot 2016, en uit de gepresenteerde gegevens blijkt dat de prijs van voedereiwitten en -oliën in het algemeen is gestegen. Voedingseiwitten zijn duurder dan lipiden en in isoenergetische diëten zijn eiwitdiëten hoger dan het vetdichte alternatief. HP-diëten leiden tot een hogere voederdepositie in karkassen, wat leidt tot een aanzienlijk lagere voederconversiegraad in vergelijking met de voorkeur voor isoenergetische LP-diëten. Door de verbeterde omzetting van voeder naar karkas leidt de HP-voederstrategie tot lagere voederkosten. Bovendien zorgt de voedingsstrategie voor HP voor een snellere groei die landbouwers in staat stelt de productiecyclus te verkorten. Een verminderde productiecyclus biedt een kans om de totale productiekosten te verlagen. Indien de voedingsstrategie tot een betere groei leidt, moet de verlaging van de totale kosten worden toegerekend aan de voederkosten, d.w.z. een verlaging van de voederkosten. Ten slotte levert door voeding veroorzaakte verbeteringen van het karkasgewicht een beter verhandelbaar product op, waardoor de inkomsten stijgen. Uit het huidige modelsysteem is dus gebleken dat de traditionele vetarme diëten in de zalmindustrie weliswaar goedkoper zijn dan de isoenergetische eiwitrijke voedingspatronen, maar noodzakelijkerwijs geen precursoren zijn voor over het geheel genomen lagere voederkosten.